Αρχική > Guests Blog > Άρθρα από τον Γιώργο Ματσάγγο > Το Παραμύθι Του Κριού

Τα παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια!!

Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ : ΤΟ SEX-SYMBOL ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ!!

Από τον Γιώργο Ματσάγγο

Θα πιστεύατε ποτέ ότι όταν η γιαγιά σας κοίμιζε με την “κοκκινοσκουφίτσα” στην πραγματικότητα σας μετέφερε “πληροφορίες”   που δεν έχουν τίποτα  να ζηλέψουν από το “Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”, το “Βασικό ένστικτο”  και “τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι;”

Κι όμως το αθώο αυτό παραμυθάκι που ακούν όλες οι γενιές των παιδιών από τότε που ανακαλύφτηκαν τα παραμύθια -και τα παιδιά- κρύβει μέσα του συμβολισμούς σεξουαλικούς που θα έκαναν την Marilyn να κοκκινίσει από ντροπή!!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή γιατί εδώ ξεκινήσαμε από το τέλος και από το “και περάσανε αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα” (σίγουρα)!!

Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν κοκκινοσκουφίτσα, επειδή φορούσε μια κάπα από κόκκινο βελούδο με κόκκινο σκούφο, έτσι ώστε να διακρίνεται ακόμα κι από μακριά. Όπως συμβαίνει και με τον Άρη τον πλανήτη του Κριού δηλαδή, το μοναδικό αστέρι στον ουρανό που φαίνεται κόκκινο ακόμα και με γυμνό μάτι!!  Η ιστορία της κοκκινοσκουφίτσας είναι τόσο παλιά όσο και ο Κριός και ο Άρης. Οι ρίζες της παραμυθένιας ύπαρξής της χάνονται στα δάση των αιώνων. Στους δικούς μας καιρούς η επίσημη πρώτη εκδοχή της κυκλοφορεί το 1697 από τον Γάλλο συγγραφέα Charles Perrault (Σαρλ Περώ) σπουδαίο λαογράφο, που εκτός από την κοκκινοσκουφίτσα μετέφερε επίσημα στο ευρύ κοινό μια σειρά από παλιά, γνωστά παραμύθια όπως την Σταχτοπούτα και τον παπουτσωμένο γάτο. Μια δεύτερη εκδοχή του παραμυθιού γεννιέται από την πέννα των γερμανόφωνων αδελφών Γκριμ το 1857.

Η υπόθεση είναι γνωστή σε όλους. Η κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα αθώο, ανέμελο και εύθυμο κορίτσι. Η ιστορία αρχίζει όταν ξεκινά να πάει στη γιαγιά της ένα καλάθι με τρόφιμα και λιχουδιές που της ετοίμασε η μητέρα της.  Το στόρι διαδραματίζεται την άνοιξη -την περίοδο του Κριού-, καθώς η ηρωίδα μας δεν παραλείπει να μαζεύει και λουλουδάκια στη διαδρομή της. Το κόκκινο χρώμα που είναι το κατεξοχήν χρώμα του Άρη και του Κριού, σχετίζεται φυσικά με το αίμα και την έμμηνο ρύση, την περίοδο της γονιμότητας (το κόκκινο πανί του ταύρου). Η πορεία της κοκκινοσκουφίτσας στο πυκνό δάσος (το ατρόμητο πνεύμα του Κριού) εκτός από την παρόρμηση και την άγνοια του κινδύνου του ζωδίου, προσδίδει και την πορεία προς το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο!! Η μικρή κοπελίτσα που βρίσκεται στο δάσος είναι μια σαφής αναφορά για το “πεζοδρόμιο” , για την πορνεία!!  Δεν αποτελεί σίγουρα σύμπτωση ότι την εποχή που γράφτηκε το παραμύθι στη Γαλλία, η κόκκινη κάπα αποτελούσε το σύμβολο για τις ιερόδουλες!! Στην πραγματικότητα το “μονοπάτι” στο δάσος είναι το σύγχρονο “cruising” το νυφοπάζαρο, εν ολίγοις η εκπόρνευση!! Το πέρασμα από το δάσος αναδεικνύει το ριψοκίνδυνο πνεύμα του Κριού και την ανεύρεση του συντρόφου με απώτερο σκοπό το σεξ που αποτελεί και την λέξη-κλειδί του Άρη!! Οι ερμηνείες εδώ είναι πολλές: το κόκκινο της εμμήνου ρύσεως μεταμορφώνει σταδιακά το κοριτσάκι σε γυναίκα που ψάχνει τη φύση της μέσα στο ανεξερεύνητο δάσος των επιθυμιών και του πάθους!! Οι κίνδυνοι να χαθεί μέσα στον ίδιο της τον εαυτό είναι πολλοί. Ωστόσο ο πραγματικός κίνδυνος είναι ο “λύκος”. Ο κάθε είδους “λύκος”: όπως αναφέρει ο ίδιος ο Περώ: υπάρχουν πολλοί λύκοι εκεί έξω που θα ποθήσουν την κοκκινοσκουφίτσα και θα προσπαθήσουν να την ξεγελάσουν για να της αποσπάσουν ότι πολυτιμότερο είχε. Και φυσικά αυτό δεν ήταν το καλαθάκι με τα τρόφιμα!! Έτσι, παραινετικά ο συγγραφέας κάνει αυτό που αμέτρητες μαμάδες θα έκαναν για να προστατέψουν τα παιδιά τους από το “λύκο” (μην πίνεις ότι σου δίνουν, μη μιλάς με αγνώστους).

Ο κακός ο λύκος λοιπόν κάνει την εμφάνισή του και με γλυκύτητα ρωτάει το κοριτσάκι που πάει, για να λάβει την απάντηση ότι προορισμός της είναι “το σπιτάκι της γιαγιάς στην άκρη του δάσους”.

Τρέχοντας σαν αστραπή ο λύκος (η άγρια, παρορμητική φύση του Κριού) φτάνει στο σπίτι της γιαγιάς και την καταβροχθίζει!!

Εδώ έχουμε μια πρώτη αναφορά στον κανιβαλισμό -σε ακραίες περιπτώσεις σε συνδυασμό με σεξουαλικά εγκλήματα-  που επικρατούσε στην Ευρώπη σε περιόδους μεγάλης πείνας όπως στο γαλλικό λιμό του δέκατου αιώνα αλλά και στη διετία 1315-1317.

Αφού έχει φάει τη γιαγιά ο λύκος παίρνει τη θέση της και μεταμφιεσμένος χώνεται στο κρεβάτι για να περιμένει το επόμενο θύμα του. Η ενέργεια του λύκου να παίξει το ρόλο της γιαγιάς, μας δείχνει και πάλι τον Κριό που λειτουργεί πολλές φορές χωρίς σκέψη και με μια “αθώα πονηριά”.

Όταν η κοκκινοσκουφίτσα φτάνει στο “σπίτι” όπου πρόκειται να γίνει η κορύφωση του έργου, έχουμε τη συνάντηση θύτη-θύματος μέσα από μια συνομιλία που κρύβει συμπεριφορές που μας παραπέμπουν σε σκηνή θεάτρου του παραλόγου: -“τι μεγάλα μάτια, τι μεγάλο στόμα που έχεις” ρωτάει η μικρή τη γιαγιά-λύκο!! (να θυμίσουμε ότι το ζώδιο του Κριού σωματικά αντιστοιχεί στο κεφάλι). -Για να σε φάω καλύτερα απαντά ο λύκος και καταβροχθίζει την κοκκινοσκουφίτσα!! Το “‘έγκλημα” έχει γίνει!! Η κοκκινοσκουφίτσα έχει πέσει στο στόμα του λύκου!! (η εκπόρνευση, ο κατήφορος).

Έχοντας φάει γιαγιά και εγγονή ο λύκος πέφτει σε λήθαργο (οι Κριοί είναι καλοφαγάδες σε φαγητό και στον έρωτα), έχοντας πλέον μια τεράστια κοιλιά!! (μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη;).

Καθώς όμως ο λύκος έχει καταπιεί τα θύματά του, αυτά συνεχίζουν να ζουν στην κοιλιά του (η εμβρυακή κατάσταση) να κλαίνε και να φωνάζουν για βοήθεια.

Τις φωνές τους ακούει ένας διερχόμενος κυνηγός που σκοτώνει το λύκο και ανοίγοντας την κοιλιά του (καισαρική τομή) σώζει την γιαγιά και την εγγονή που γιορτάζουν και ζουν αυτές καλά!!

Το στόρι των θυμάτων που βγαίνουν σώα μέσα από την κοιλιά του λύκου το συναντάμε και στο παραμύθι “ο λύκος και τα επτά κατσικάκια” ενώ στον “Πινόκιο” ο ξύλινος ήρωας βρίσκει τον πατέρα του Τζεπέτο στην κοιλιά ενός κήτους – θυμίζοντας τον προφήτη Ιωνά!!

Το αρσενικό στοιχείο του Κριού συναντάται παντού στο παραμύθι: στην ίδια την ατρόμητη κοκκινοσκουφίτσα (ένα αγοροκόριτσο που κόβει βόλτες στο “δάσος)”, στο λύκο, αλλά και στον κυνηγό που παίζει το ρόλο και του γιατρού-χειρουργού- να υπενθυμίσουμε ότι στη δικαιοδοσία του Κριού “ανήκουν” τα χειρουργεία!!

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑΣ  (ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ).

Διαβάζοντας την “κοκκινοσκουφίτσα” ίσως ταυτιστήκατε με κάποιον από τους πρωταγωνιστές ή σας έκανε εντύπωση ένα από τα στοιχεία του παραμυθιού. Διαβάστε τι σημαίνει η επιλογή σας!!

Αν σας έκανε εντύπωση:

Η κοκκινοσκουφίτσα:

Σας διακρίνει η αγάπη για τα ταξίδια, για την περιπέτεια, για την απόκτηση γνώσης μέσα από διαφορετικές κουλτούρες. Μπορεί να είστε δεμένοι με τις αξίες της οικογένειας, είστε όμως ανεξάρτητοι και αν χρειαστεί θα επαναστατήσετε για να διεκδικήσετε την ελευθερία σας. Δεν περνάτε ποτέ απαρατήρητοι και φροντίζετε να διατηρείτε το μύθο που έχετε κτίσει γύρω από το πρόσωπό σας επιλέγοντας συχνές αλλαγές στην εμφάνιση και στο στιλ σας. Ακόμα και αν δεν βοηθάει το παρουσιαστικό σας βρίσκετε τρόπους να κάνετε αισθητή την παρουσία σας με την συμπεριφορά και με το λόγο σας.

Ο λύκος:

Είστε ιδιαίτερα ….ιδιαίτεροι, με αποτέλεσμα να αποτελείτε το επίκεντρο στις παρέες και στις συντροφιές σας. Μπορεί οι άλλοι να μην επικροτούν όλες τις απόψεις και τις ιδέες σας, σίγουρα όμως επιζητούν την παρουσία σας. Γεννημένοι ….θεατρίνοι με τα αστεία και τις γκριμάτσες σας κερδίζετε συνομιλητές και συνδαιτυμόνες με μεγάλη ευκολία. Η αγάπη σας για συχνές αλλαγές και μετακινήσεις, σας καθιστά φανατικούς πολέμιους της μονοτονίας και της ρουτίνας. Θέλετε να έχετε παντού μόνο φίλους και είναι αλήθεια ότι συχνά το καταφέρνετε. Κρύβετε μια χρυσή καρδιά, γεμάτη ευαισθησίες και συμπόνια για τους άλλους.

Η γιαγιά:

Αν επιλέξατε το ρόλο της γιαγιάς στο παραμύθι, τότε αυτή η περίοδος σας βρίσκει μάλλον κουρασμένους καθώς πρόκειται για πρόσωπο που δεν συμμετέχει ουσιαστικά στη δράση του παραμυθιού. Είτε βγαίνετε από μια σχέση που σας έχει ταλαιπωρήσει, είτε είστε στη φάση να απομακρυνθείτε από μια εργασία που δεν σας ενθουσιάζει, κρίνεται σκόπιμο να επανακτήσετε την ελπίδα και την αισιοδοξία σας. Η ηρεμία που χαρίζει η μοναξιά στο ….μικρό σπίτι στο δάσος σύντομα θα δώσει τη θέση της στην επιστροφή στη δράση. Στο χέρι σας είναι να κάνετε καλύτερες επιλογές αφού πρώτα επεξεργασθείτε όλα τα δεδομένα.

Ο κυνηγός:

Μάλλον σας αρέσουν οι ηρωικές πράξεις και θα κάνατε τα πάντα για να ξεχωρίσετε από το πλήθος. Είστε τολμηροί, γενναίοι και ριψοκίνδυνοι όταν κινείστε και λειτουργείτε εκ του ασφαλούς. Σας διακρίνει σίγουρα ο αλτρουισμός και δεν διστάζετε να προσφέρετε τις υπηρεσίες σας, ακόμα και μέσα από αγαθοεργίες. Δεν περιμένετε να εισπράξετε τα τρόπαια, συνεχίζετε απτόητοι για τις επόμενες κατακτήσεις. Για σας η αποδοχή από τους άλλους και η αναγνώριση αποτελούν τους βασικούς στόχους των ενεργειών σας.  Γνωρίζετε πολύ καλά πως να αφουγκράζεστε τις ανάγκες των άλλων και το γεγονός αυτό αποτελεί το σημαντικό όπλο σας.

Κλείνοντας το αφιέρωμα στο παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας και στον Κριό, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω μια παρλάτα-διαμάντι που έχει χαραχτεί στο μυαλό, από τον Γιώργο Μαρίνο σε ποίηση του Παύλου Μάτεση:

H Κοκκινοσκουφίτσα,
χλωμή καρδίτσα
ορφανή και μόνη,
κρυώνει.

Της έχουν κλέψει το πανωφόρι
και στο ξεροβόρι κρυώνει
καθώς ο βοριάς τ’ αρνάκια παγώνει,
γενικώς…

Με θλιμμένα ματάκια
τρώει πουλάκια, σαλιγκαράκια,
μανιταράκια ή και παιδάκια.

Όλο φυτοζωεί, ω άπονη ζωή,
δεν την παίζει δε κανείς!
Μη κλέψεις το παλτό της ορφανής.

Και θλιμμένη στο χιόνι
τον άγριο λύκο ανταμώνει
κι ο άγριος λύκος ουρλιάζει
και την πειράζει.

Η Κοκκινοσκουφίτσα νευριάζει,
τον λύκο αρπάζει και τον βιάζει.
Θλιμμένη και μόνη
τον λύκο σκοτώνει.

Θλιμμένη τον γδέρνει
τη γούνα του παίρνει
και φτιάχνει μανσόν και μαντό.

Κι έτσι πια δεν κρυώνει
και κάνει σκι μόνη,
στο χιόνι.

https://www.youtube.com/watch?v=M443HKqdcFs