Αρχική > themataΘέματα>
• Όνειρα πτήσης !

Ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα του ανθρώπου είναι να πετάει.

Βέβαια, αυτή τη στιγμή υπάρχουν τα αεροπλάνα, ακόμα και τα διαστημόπλοια. Ναι, αλλά είναι οι μηχανές που πετάνε, μεταφέροντας τον άνθρωπο.

Ο οποίος δεν πετάει. Τουλάχιστον ακόμα. Και οπωσδήποτε όχι όλοι. Γιατί κάποιοι πετάνε. Αυτό είναι σίγουρο.

Μία βασική αρχή της ψυχολογίας, αλλά και της σύγχρονης φυσικής, είναι ότι τίποτα που μπορεί να φανταστεί ο άνθρωπος δεν γίνεται να είναι ανύπαρκτο.

Ο άνθρωπος στην ουσία δεν έχει πρωτότυπη φαντασία – λέει η επιστήμη – έχει συνδυαστική.

Δεν επινοεί κάτι εντελώς νέο, ανύπαρκτο,

Συνδυάζει κομμάτια υπαρκτών πραγμάτων σε νέα μορφή. Άρα λοιπόν, από πού προέρχεται εκείνη η απόλυτα γνώριμη αίσθηση του πετάγματος που νιώθει ο άνθρωπος στα όνειρά του, αν όχι από την ίδια την εμπειρία του πετάγματος;

Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος δεν ονειρεύεται να πετάει. Ονειρεύεται ότι αιωρείται. Αυτό θέλει.

Δεν θέλει να έχει φτερά, όπως τα πουλιά, ούτε κάποιον άλλο μηχανισμό. Θέλει να μπορεί να σηκώνεται στον αέρα και να βολτάρει ελεύθερος από τη βαρύτητα.

Στην πραγματικότητα, είναι κάτι διαφορετικό από το απλό πέταγμα.

Οι ψυχίατροι και οι ψυχαναλυτές θεωρούν πως τα όνειρα πτήσης είναι δηλωτικά μιας μειονεκτικής κατάστασης που βιώνει το άτομο.

Όταν η ψυχή νιώθει πως την αδικούν πως δεν αναγνωρίζονται οι προσπάθειες και οι επιτεύξεις του ανθρώπου, τότε το μυαλό δραπετεύει με έναν μεγαλειώδη τρόπο, ανοίγει τα φτερά του, κυριολεκτικά και αποδεσμεύεται από τους καταπιεστές του.

Αυτά τα όνειρα, συνήθως, καταλήγουν με τον εξής τρόπο:

Ο ονειρευόμενος βλέπει τον εαυτό του να χάνει σιγά – σιγά την πτητική ικανότητα, μέχρι που βρίσκεται με την κοιλιά στο έδαφος, ανίκανος να πραγματοποιήσει πάλι την προηγούμενη πτήση του.

Το ξύπνημα είναι οδυνηρό, αφού έχουμε την αίσθηση πως βρισκόμαστε σε μια πραγματικότητα πιο μικρή, με λιγότερες δυνατότητες από αυτήν του ονείρου.

Κάποιοι ερευνητές συνδέουν την «γνώση» της πτήσης, που μας φαίνεται ότι την κατέχουμε απόλυτα στον ύπνο μας, με την κολύμβηση.

Στην πραγματικότητα το σώμα έχει την εμπειρία της αιώρησης,

Αφού μέσα στο νερό αυτή είναι η αίσθηση, πως πετάμε. Ναι, αλλά όνειρα πτήσης βλέπουν και οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν να κολυμπούν και να επιπλέουν.

Ωστόσο όλοι οι άνθρωποι υπήρξαν κολυμβητές, και όσοι δεν τολμάνε να αφήσουν την αμμουδιά ούτε έναν πόντο.

Στην ενδομήτρια ζωή, όλοι είναι δεινοί βουτηχτές…Πράγματι, όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν την αιώρηση μέσα στον αμνιακό σάκο, ασχέτως εάν όλοι την ξεχνάνε.

Σε κάποιο κομμάτι όμως του εγκεφάλου υπάρχει η εγγραφή.

Η αίσθηση ότι μετά από μια θεαματική πτήση ο άνθρωπος βρίσκεται ανήμπορος στο έδαφος, αποτελεί για τους ερευνητές μια περιγεννητική ανάμνηση, από τον κόσμο της αυτάρκειας και της δύναμης του εμβρύου – όπως την βιώνει – στον σκληρό κόσμο στον οποίο ούτε καν περπατάει.

Βεβαίως υπάρχουν άνθρωποι που με τις ονειρικές πτήσεις τους βλέπουν πραγματικά γεγονότα.

Υπάρχουν τα σαμανικά ταξίδια, τα οποία άφησαν άφωνους τους δυτικούς εθνολόγους που ήρθαν πρώτη φορά σε επαφή με απομονωμένες φυλές.

Και βεβαίως υπάρχουν και καταγραφές κανονικής αιώρησης, χωρίς κανένα ταχυδακτυλουργικό κόλπο, μέρα μεσημέρι, μπροστά σε μάρτυρες και κάμερες.

Γιατί είπαμε. Κάποιοι δεν ονειρεύονται ότι πετάνε. Απλά, πετάνε.