Αρχική > themataΘέματα>
• Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος!

Ποιος ήταν ο Ερμής ο Τρισμέγιστος;

Ας ακολουθήσουμε τα ίχνη του Φτερωτού Θεού.

Οι Αλχημιστές πρώτοι ονόμασαν την τέχνη τους ερμητική, στη συνέχεια ακολούθησαν πολλοί επιστήμονες και διανοητές, όπως ο Παράκελσος, ο Jacob Boehme, και πιο πρόσφατα Valentin Tomberg.

Ποιος, λοιπόν, ήταν ο Ερμής, και τι μπορεί να ειπωθεί για τη φιλοσοφία ή τη θρησκεία που συνδέεται μαζί του;

Στις αρχές του εικοστού αιώνα ο λόγιος Walter Scott, στην κλασική έκδοση του από τα Ερμητικά Κείμενα, γράφει για τον μύθο που διατήρησε ο Vergicius συγγραφέας της Αναγέννησης:

«Λένε ότι ο Ερμής άφησε τη χώρα του για να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο …

Και ότι προσπάθησε να διδάξει τους ανθρώπους να σέβονται και λατρεύουν τον ένα Θεό, τον Δημιουργό … και  γεννήτορα όλων των πραγμάτων…

Και ότι έζησε μια πολύ σοφή και ευσεβή ζωή, που καταλαμβάνει στην πνευματική περισυλλογή … και δεν δίνει καμία προσοχή στα ακαθάριστα πράγματα του υλικού κόσμου … και όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, έγραψε πολλά βιβλία για την μυστική θεολογία και τη φιλοσοφία.».

Μέχρι σχετικά πρόσφατα, κανείς δεν είχε μια σαφή εικόνα είτε του δημιουργού ή των μυστηριωδών γραπτών που αποδίδονται στον Ερμή.

Περιγραφές όπως στο παραπάνω κείμενο του Vergicius δεν είναι πραγματικά τίποτα περισσότερο από μια σύνοψη του ιδανικού που προβλέπονται στα «ερμητικά» γραπτά.

Οι πρώτοι Χριστιανοί Πατέρες,

Πίστευαν ότι ο Ερμής ήταν ένας μεγάλος σοφός που έζησε πριν από τον Μωυσή και ότι ήταν ένας ευσεβής και σοφός άνθρωπος που έλαβε αποκαλύψεις από τον Θεό που αργότερα εξηγήθηκαν πλήρως από τον Χριστιανισμό.

Κανένας δεν ανέφερε ότι ήταν ένας Έλληνας θεός.

Ο Βρετανός λόγιος RF Willetts έγραψε ότι «με πολλούς τρόπους, ο Ερμής είναι η πιο συμπαθητική, η πιο συγκεχυμένη, η πιο πολύπλοκη, και ως εκ τούτου η πιο ελληνική θεότητα από όλους τους Ολύμπιους θεούς».

Το όνομα Ερμής φαίνεται να έχει τις ρίζες της στη λέξη για το “σωρό των λίθων”.

Πιθανώς από τους προϊστορικούς χρόνους υπήρχε στη Κρήτη και σε άλλες ελληνικές περιφέρειες ένα έθιμο να κατασκευάζουν ερμάρια (= herma ή hermaion) που αποτελείται από μια όρθια πέτρα μέσα στη βάση του με ένα σωρό από μικρότερες πέτρες.

Τέτοια μνημεία χρησιμοποιήθηκαν για να χρησιμεύσουν ως τα όρια περιοχών ή ως ορόσημα για οδοιπόρους.

Μια μυθολογική σύνδεση υπήρχε μεταξύ αυτών των απλών μνημεία και τη θεότητα που ονομάζεται Ερμής.

Όταν ο Ερμής σκότωσε το τέρας, οδηγήθηκε σε δίκη από τους θεούς. Αυτοί ψήφισαν για την αθωότητα του Ερμή, κάθε ψήφο τους ήταν μια μικρή πέτρα που την έριχναν στα πόδια του, έτσι ώστε ένας σωρός από πέτρες μεγάλωσε γύρω του.

Ο Ερμής έγινε γνωστός ως ταχύς αγγελιοφόρος των θεών.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης τον περιγράφει ως γραμματέα του Οσίρι. Αργότερα  στα ερμητικά κείμενα παρουσιάζεται ως μετενσαρκωθείς υιός του Θωθ, ο οποίος έζησε περί το έτος 2670 από κτίσεως κόσμου και διέπρεψε ως ιερέας, νομοθέτης και φιλόσοφος.

Κατά την ίδια παράδοση δίδαξε στους ανθρώπους την γραφή, την θρησκεία, τις επιστήμες και τις τέχνες.

Όσον αφορά την διδασκαλία που του αποδίδεται, αυτή περιέχει τα πολύτιμα λείψανα της αρχαίας θεογονίας, απ’ όπου ο Μωυσής και ο Ορφέας άντλησαν τις πρώτες τους γνώσεις.

Μεταξύ των αποσπασματικών κειμένων που πιστεύεται ότι προέρχονται από τη γραφίδα του Ερμή είναι δύο διάσημα έργα. Το πρώτο είναι ο Σμαραγδένιος Πίνακας και το δεύτερο είναι η Θεία Ποιμάνδρης.