Αρχική > themataΘέματα>
• Ο Αριστοτέλης Αλχημιστής !

Ποια η σχέση του Αριστοτέλη με την Αλχημεία;

Ο σπουδαίος Άγγλος αλχημιστής Thomas Norton ήταν αυτός που ανακάλυψε ότι ο Αριστοτέλης είχε μια θεωρία για να εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ μετάλλων και ορυκτών.

Βρήκε δηλαδή την σχέση μεταξύ των υγρών και των αερίων που συμμετέχουν στην ίδια μορφή.

Αυτά τα μέταλλα αν και αποτελούνται από τα τέσσερα στοιχεία τα άμεσα συστατικά τους ήταν δύο «αναθυμιάσεις» που βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, η μία γήινη ο καπνός και η άλλη υδαρής ο ατμός.

Η γήινη- καπνός,

Αποτελείται από μικρά σωματίδια της γης που στο δρόμο τους θα γίνουν φωτιά, ενώ η υδαρής των ατμών περιείχε σωματίδια του νερού στην διαδικασία για να γίνει αέρας.

Πέτρες και ορυκτά σχηματίσθηκαν από τον γήινο καπνό και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να λιώσει και να υγροποιηθεί.

Τα μέταλλα σχηματίστηκαν από τους υδαρείς ατμούς, γεγονός που εξηγεί γιατί είναι εύπλαστα.

Οι Αλχημιστές ανέπτυξαν τη θεωρία του Αριστοτέλη που πρότεινε ότι οι δύο εκπνοές ήταν οι ιδανικές μορφές του υδραργύρου, δύο συμπληρωματικές «αρχές» ή δυνάμεις, που συνδυάζονται σε διαφορετικές αναλογίες και βαθμούς καθαρότητας, για να σχηματίσουν τα διάφορα ορυκτά και μέταλλα δηλαδή μια έννοια ανάλογη με τις δυαδικές αρχές του γιν και του γιανγκ στον Ταοϊσμό.

Έτσι ο υδράργυρος περιγράφεται σαν να είναι το θείο των μετάλλων.

Η άποψη αυτή των Αλχημιστών είναι η βάση της ηθικής που θα αναπτύξουν και ομολογούν πως είναι βασισμένη στην σκέψη και τις αποκαλύψεις του Αριστοτέλη.

Για την πλούσια εικονογραφία των αλχημικών συμβόλων, είναι ο γάμος της Λευκής Γυναίκας με τον Κόκκινο Άντρα.

Τα δύο στοιχεία το θείο και ο υδράργυρος συνδυάστηκαν με τις σεληνιακές και ηλιακές αρχές, το κλειδί αυτών των θεωριών το είχαν βρει οι αλχημιστές στον Αριστοτέλη.

Έδωσαν βέβαια και μια υπόσταση περισσότερο συμβολική στα στοιχεία της φύσης συνδυάζοντάς τα με ηθικές απόψεις.

Ενώ η σύγχρονη χημεία καθορίζει τις χημικές αντιδράσεις και διεργασίες σε στεγνούς επιστημονικούς τύπους, οι αλχημιστές χρησιμοποίησαν την συγκινησιακή γλώσσα της αγάπης και του μίσους, την ζωή και το θάνατο.

Μέταλλα και ιχνοστοιχεία είχαν σώματα,

Ψυχές, ακόμη και τις ανάγκες και τα συναισθήματα.Τα πτητικά στοιχεία που εξατμίζονταν για τους αλχημιστές αντιπροσωπεύουν τη θεϊκή ανάσα καθώς ρέει προς τα πίσω προς την ουράνια σφαίρα όπου όλα τα γήινα πράγματα προέρχονται.

Οι ατμοί για την αλχημική παράδοση δεν είναι τόσο πολύ μια φυσική ουσία αλλά η προϋπόθεση της αρμονίας και της αφθαρσίας που αντιστοιχεί στον ουράνιο κόσμο, με τον Ήλιο και στο επίγειο κόσμο με τον φιλόσοφο και με την φωτισμένη ηλιακή συνείδηση.