Αρχική > themataΘέματα>
• Κράτα τους θησαυρούς !

Είσαστε σίγουροι ότι ο θησαυρός είναι μόνο τα χρήματα;

ίσως, μόνον τα διαμάντια, οι καλύτεροι φίλοι των κοριτσιών; Αλήθεια;

Τότε, προσπαθήστε να γιατρέψετε έναν άνθρωπό σας που πάσχει μόνον με χρυσάφι. Μπορεί να αγοράσεις καλύτερες υπηρεσίες υγείας, αλλά την ίδια την υγεία, και ακόμα περισσότερο την αθανασία, όχι.

Μήπως οι θησαυροί είναι κάτι άλλο; Μήπως υπάρχουν τρόποι να μοιάζει η ζωή πιο όμοφη με τα λίγα; Η δυσκολία να ξέρετε, είναι άσκηση.

Έχετε κάνει ποτέ καθόλου γυμναστική;

Για πείτε, πώς είναι στο γυμναστήριο; Σου φέρνουν ένα κάθισμα να βουλιάξεις με σοκολάτα και μια ζεστή κουβερτούλα; Όχι βέβαια!

Πάμε και πληρώνουμε ετήσια συνδρομή για να μας βάλουν κάτω από μπάρες, να μας πουν «πέσε και πάρε 50 κάμψεις», να μας λιώσουν.

Και το δεχόμαστε ότι με αυτόν τον τρόπο γυμναζόμαστε, το ανθρώπινο σώμα έχει ανάγκη από την δυσκολία.

Το ίδιο ισχύει και με τον χαρακτήρα μας, την προσωπικότητά μας, την ψυχή μας τελικά.

Έχει διαλέξει μια πίστα με δυσκολίες και τις περνάει, αυτό είναι όλο. Ακόμα και οι πιο δύσκολες στιγμές τον βαθύ μας εαυτό τον λειαίνουν, τον κάνουν καλύτερο.

Τον κάνουν πιο ώριμο.

Αφού ξέρουμε πολύ καλά ότι όλο αυτό γίνεται τελικά επειδή έχουμε επιλέξει ακόμα και τα λάθη μας, γιατί παραπονιόμαστε σαν μωρά παιδιά;

Ας πούμε τώρα μια αλήθεια. Κάθε φορά που μια δύσκολη στιγμή ξεπερνιέται, με απώλειες ή χωρίς, μένουμε άναυδοι από την δύναμη που κρύβει η ψυχή μας.

και όταν διηγούμαστε στους άλλους τι περάσαμε, το μόνο που μας μένει είναι η περηφάνια ότι δεν ξέραμε ότι έχουμε τόση μα τόση δύναμη μέσα μας. Εκεί ας επικεντρωθούμε, στην δύναμη.

Η δυσκολία είναι το διαβατήριο για να βρούμε την κρυμμένη μας δύναμη.

Κάθε φορά που έχουμε μια αποτυχία, μια δυσκολία ή μια πρόκληση μας φαίνεται ότι ο χρόνος σταματάει εκεί, ότι όλος ο κόσμος συρρικνώνεται σε αυτό το γεγονός. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια.

Τα γεγονότα ρέουν, οι περιστάσεις αλλάζουν, τα προβλήματα διορθώνονται.

Μπορεί να έρθουν άλλα, αλλά τίποτα δεν κρατάει για πάντα, ούτε η απόλυτη ευτυχία ούτε η πιο μαύρη δυστυχία.

Και αυτό είναι καλό να το θυμόμαστε.

Να το θυμόμαστε στα δύσκολα, και να παίρνουμε θάρρος, αλλά να το θυμόμαστε και στα εύκολα και να μην πας πιάνει αλαζονεία.

Συνήθως σε μια δύσκολη στιγμή χάνουμε φίλους, νομίζουμε. Αυτό δεν είναι αλήθεια.

Χάνουμε τους ανθρώπους που νομίζαμε ότι είναι φίλοι μας αλλά τελικά δεν ήταν γραφτό να συναντηθούν αποφασιστικά τα μονοπάτια και οι μοίρες μας.

Αν όμως είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και αν ανοίξουμε τα μάτια μας θα δούμε ότι νέοι άνθρωποι μπαίνουν σε κάθε δυσκολία στην ζωή μας, νέοι και πολύτιμοι σύμμαχοι.

Σε αυτούς πρέπει να επικεντρωθούμε, σε αυτούς τους νέους θησαυρούς που μας φέρνει η ζωή ακριβώς στην πιο κατάλληλη στιγμή, την στιγμή της δοκιμασίας.