Αρχική > themataΘέματα>
• Η Φυλή των Καλάς !

Τι γνωρίζετε για τους Καλάς;

Αυτή την μυστηριώδη φυλή ανάμεσα στα βουνά του Αφγανιστάν και του Πακιστάν;

Οι Καλάς είναι μια μικρή φυλή από 5.000 περίπου ψυχές. Ζουν ανάμεσα σε 180.000.000 μουσουλμάνους και παραμένουν πολυθεϊστές.

Μένουν εκεί περιμένοντας να έρθει να τους πάρει μαζί του ο μεγάλος βασιλιάς ο «Σικαντέρ Αζάμ» και να επιστρέψουν στην πατρίδα.

Οι άνθρωποι αυτοί ζουν με έναν δικό τους τρόπο έχοντας τα δικά τους ήθη, έθιμα και φυσικά την δική τους γλώσσα.

Την διαφοροποίησή τους αυτή την ερμηνεύουν οι ίδιοι που ισχυρίζονται πως είναι απόγονοι των στρατιωτών του «Σικαντέρ Αζάμ», δηλαδή του Μεγάλου  Αλεξάνδρου.

Η γεωγραφική αυτή απομόνωση των Καλάς, συνέβαλε στη διάσωση του παραδοσιακού τρόπου ζωής, διατηρώντας μέχρι σήμερα, μετά από 2.300 χρόνια, πολλά στοιχεία του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού.

Επιβιώνουν με πολλές δυσκολίες στα βορειοδυτικά σύνορα του Πακιστάν,

Στον Ινδικό Καύκασο, σε τρεις δυσπρόσιτες κοιλάδες το BUMBORET, το RUMBUR και το BIRIR , σε υψόμετρο 2.500 μ.

Το κλίμα, στις καταπράσινες αυτές κοιλάδες είναι υγρό το καλοκαίρι, με αισθητή αλλαγή θερμοκρασίας στη διάρκεια της ημέρας και ψυχρό το χειμώνα.

Μάλιστα, από τον Οκτώβρη μέχρι το Μάρτη, τα χιόνια αποκλείουν, τα έτσι κι’ αλλιώς δύσβατα περάσματα.

Η κάθε μία από τις τρεις Κοινότητες των Καλάς, διοικείται από εκλεγμένο αρχηγό, ο οποίος μαζί με τους Ιερείς και 12 Συμβούλους συναποφασίζουν για τα κοινά.

Οι Καλάς έχουν πιο ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα σε σχέση με τη σκουρόχρωμη των Πακιστανών.

Τα μαλλιά τους είναι συχνά ανοιχτόχρωμα, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν γαλανοπράσινα ή και καταγάλανα μάτια.

Το ανάστημά τους είναι από κανονικό μέχρι ψηλό.

Η ενδυμασία των ανδρών περιλαμβάνει ένα μακρύ μάλλινο ή λινό χιτώνα (Καμίς) και φοριέται πάνω από μακριά παντελόνια. Το καπέλο τους είναι η Μακεδονική «Καυσία».

Οι γυναίκες ξεχωρίζουν για την ομορφιά τους, είναι περήφανες, ελεύθερες με έκδηλη κοινωνικότητα και ενεργό συμμετοχή στις δημοκρατικές διαδικασίες της Κοινότητας.

Ντύνονται με έναν ποδήρη μαύρο χιτώνα (Sangachs) κεντημένο με πολύχρωμα γεωμετρικά σχήματα στον ποδόγυρο, στις άκρες των μανικιών και το μπούστο.

Στολίζονται με περιδέραια από χρωματιστές χάντρες, το πλήθος των οποίων υποδηλώνει το βαθμό της οικονομικής επιφάνειάς τους.

Τα μαλλιά τους είναι χτενισμένα σε πέντε κοτσίδες όπου η βασική, στο κέντρο της κεφαλής, έχει πλεχτεί από νεαρής ηλικίας και δεν έχει κοπεί ποτέ.

Στο κεφάλι φοράνε ένα ολοκέντητο καπέλο (Σουσούτ), που θυμίζει Ελληνική περικεφαλαία.

Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος καλωσορίσματος από τους Καλάς.

Σε παίρνουν στην αγκαλιά τους, ακουμπώντας ελαφρά το στέρνο σου και φέρνοντας το χέρι στο μέρος της καρδιάς, με το συμβολισμό, να νιώσουν το καρδιοχτύπι σου και να το πάρουν να ακουμπιστεί με το δικό τους, προφέροντας συνάμα τον χαιρετισμό «Ισπάτα Μπάϊαρ» (σε φιλώ αδερφέ).

Χαιρετώντας τη γυναίκα, που σε υποδέχεται, της φιλάς το χέρι και εκείνη το δικό σου, λέγοντάς της «Ισπάτα Μπάμπα» (σε φιλώ αδερφή), αντιχαιρετώντας λέγοντάς σου «Ισπάτα Μπάϊαρ» (σε φιλώ αδερφέ).

Τα σπίτια των Καλάς, που θυμίζουν Μακεδονικό χαγιάτι, είναι αμφιθεατρικά χτισμένα στην πλαγιά του βουνού, με πέτρες που συμπλέκονται με χοντρούς κορμούς δέντρων και με συνδετικό υλικό λάσπη από το ποτάμι.

Η σκεπή (χωμάτινη) του πρώτου σπιτιού, γίνεται αυτή του δεύτερου, από πάνω κ.ο.κ.

Το είδος αυτός αρχιτεκτονικής προτιμάται για οικονομία καλλιεργήσιμης γης, που είναι λιγοστή και δεύτερον για λόγους ετοιμότητας συλλογικής άμυνας.

Ο εσωτερικός χώρος αποτελείται από μία αίθουσα, που στο κέντρο υπάρχει η εστία και από πάνω της, στο ύψος της σκεπής, είναι μία τρύπα, για να βγαίνει ο καπνός.

Για λόγους προστασίας από το κρύο υπάρχει μόνον ένα παράθυρο.

Πρέπει να σημειώσουμε, ότι οι Καλάς είναι οι μόνοι στην περιοχή που χρησιμοποιούν καθίσματα, σε αντίθεση με τους Μουσουλμάνους που κάθονται σταυροπόδι.

Μάλιστα, τα διακοσμούν με σκαλιστά ελληνικά σχέδια, όπως το αστέρι της Βεργίνας, το Μέανδρο κ.α.

Είναι δε όμοια με τα σκαμνιά που βρέθηκαν στις ανασκαφές της Βεργίνας και εκτίθενται στο Μουσείο της Θεσσαλονίκης.

Η γυναίκα έχει την ευθύνη του νοικοκυριού, την φροντίδα των παιδιών και τις ελαφριές δουλειές στα χωράφια.

Ο άντρας αναλαμβάνει το όργωμα, αλώνισμα και μεταφορά της σοδειάς. Κύρια όμως ευθύνη του είναι η κτηνοτροφία.

Αυτοί λοιπόν είναι η επίμονη μικρή φυλή των μακεδόνων των βουνών του Πακιστάν.