Αρχική > themataΘέματα>
• Η Αβίαστη δράση !

Σήμερα, έχουμε την Σελήνη στον Λέοντα,

Και αυτή είναι μία πολύ σημαντική διέλευση, που μπορεί να μας διδάξει πολλά. Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της είναι το ότι μας καλεί να δράσουμε μέσα στη ζωή μας με αυθορμητισμό.

Αυτό την έννοια πρόκειται να την εξετάσουμε στην υψηλότερη μορφή της, δηλαδή στην αβίαστη δράση.

Η αβίαστη δράση είναι μία από τις πολύ βασικές αρχές τις οποίες εντοπίζουμε μέσα στο κορυφαίο έργο του Λάο-Τσε, «Τάτο τε Τσινγκ», ένα κείμενο που χρονολογείται περί τον 6ο αιώνα π.Χ. και αποτελεί βάση του ταοϊσμού.

Το βιβλίο,

Με έναν ιδιαίτερο τρόπο, αναφέρεται στο Ταό-ή Ντάο, Dao-αλλά και στο πώς αυτό εμφανίζεται μέσα από την ανθρώπινη δράση ή παράλειψη.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των γενικότερων αναφορών, γίνεται και η περιγραφή της αβίαστης δράσης.

Η αβίαστη δράση (στα κινεζικά, wei wu wei) αποτελεί μία βασικότατη αρχή του ταοϊσμού.

Πρόκειται για μία ψυχική κατάσταση, κατά την οποία το άτομο δεν οργανώνει την σκέψη του με σκοπό να δράσει, αλλά επιλέγει να δρα με μία απόλυτη ευκολία, αβίαστα.

Στην γενικότερη θεώρηση κατά την οποία το Ταό μεταξύ άλλων είναι το Πνεύμα του σύμπαντος, ο άνθρωπος ο οποίος έχει μία τέλεια σχέση μαζί με το Ταό δεν σκέφτεται για να δράσει, αλλά, μέσα από αυτήν την σχέση-συντονισμό, δρα αβίαστα, όπως ακριβώς κάνει και το Ταό.

Σε ορισμένες μεταφράσεις,

Κακώς η αβίαστη δράση αναφέρεται ως μη-δράση. Κακώς, διότι ο Λάο-Τσε δεν προτείνει σε καμία περίπτωση το να μην υπάρχει καμία δράση εκ μέρους του ατόμου. Μία τέτοια αντίληψη προκαλεί ίσως μεγάλη στρέβλωση της θεώρησής του.

Ο Κώστας Ρώσσης, στην εξαιρετική του μετάφραση του Ταό Τε Τσινγκ, δίνει ένα πολύ σημαντικό παράδειγμα για να κατανοήσουμε την αβίαστη δράση.

Φέρνει λοιπόν την εικόνα μίας γάτας η οποία μένει απόλυτα σταθερή στη θέα του θηράματός της και εν μιά κινήσει, αβίαστα και με βεβαιότητα, επιτίθεται, περνώντας από την φάση της σταθερότητας, στην φάση της δράσης, με φυσικό και αβίαστο τρόπο.

Σε μία εσωτερική ανάλυση της αρχής,

θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε πως η αβίαστη δράση μπορεί να αποτελεί χαρακτηριστικό του ανθρώπου που βρίσκεται σε πλήρη σχέση με τον εσώτερο εαυτό του-τον οποίον στο παρελθόν πολλές φορές αναλύσαμε.

Η πλήρης λοιπόν επικοινωνία, έχει ως αποτέλεσμα την αυτογνωσία και την σχέση συνειδητού-υποσυνειδήτου-ασυνείδητου.

Ο άνθρωπος που έχει υγιώς αυτή την επαφή μεταξύ των τριών πλευρών του ανθρώπινου ψυχισμού, δεν έχει ανάγκη από το να δρα λογιζόμενος τους λόγους και τις αιτίες, διότι όλες οι εργασίες που κανονικά γίνονται εσωτερικά, μπορούν να εξωτερικευτούν, χάρις την επικοινωνία του εξωτερικού με το εσωτερικό και την μεταξύ τους αρμονία.

Αυτό αποτελεί και την επίτευξη της κατάβασης στο βάθος του συνειδότος, η οποία φέρνει ως δικό της αποτέλεσμα την εναρμόνιση του ανθρώπου με τον παγκόσμιο ρυθμό, όπως υποστηρίζει ο δυτικός εσωτερισμός.

Αυτή η κατάσταση μπορεί να περιγραφεί και ως συντονισμός με το Ταό, κάτι που συνεπάγεται την αβίαστο δράση.