Αρχική > themataΘέματα>
• Φυλαχτά !

Τι είναι τα φυλαχτά; Πού χρειάζονται φυλαχτά και γιατί;

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η παράδοση των φυλαχτών είναι πανάρχαια. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν φυλαχτά είτε για να προστατευθούν από το κακό, είτε για να μην τους επιτεθεί ξανά ποτέ.

Παρέχουν μια περίεργη δύναμη στο άτομο που τα φορά και θεωρεί τον εαυτό του προστατευμένο, σίγουρα το ίδιο το άτομο με την θετική σκέψη και την θετική ενέργεια που τα αποδέχεται ενεργοποιεί και την θετική ενέργεια των φυλαχτών.

Τα φυλαχτά συνήθως είναι υφάσματα διαφόρων σχημάτων,

Τετράγωνα ή τρίγωνα που μέσα τους περιέχουν διάφορα αγιωτικά είδη, λαδάκι κανδήλας, σταυρολούλουδα, κηρομαστίχη από τα εγκαίνια ναού ή από τη λευκή στολή του αρχιερέως που τέλεσε τα εγκαίνια, τεμάχια λειψάνων από άμφια αγίων, ή από τις παντόφλες αγίων που κατά παράδοση ως εκ θαύματος φθείρονται.

Εκτός από αυτά που συνήθως οι χριστιανοί προμηθεύονται από τα ιερά μοναστήρια υπάρχουν και άλλα φυλαχτά τα οποία κυκλοφορούν από μάγους κι ακόμη σε πανηγύρια που είναι φτιαγμένα από διάφορα είδη μαντικής τέχνης, όπως από φτερά και κόκαλα νυχτερίδας, σκόρδο, ρίγανη, από πουκάμισο φιδιού κ.ά.

Πρακτικά, τα φυλαχτά μπορούν να διαιρεθούν σε δυο κατηγορίες :

Τα προσωπικά ή ατομικά και τα γενικά. Το προσωπικό φυλαχτό είναι εκείνο που προστατεύει τον άνθρωπο από τις αρρώστιες, δυναμώνει μέσα του τη δύναμη και τη δραστηριότητα και τον υπερασπίζει από ορισμένους κινδύνους, όπως τις επιδημίες και τους κεραυνούς.

Έπρεπε να τα φορούν σε απευθείας επαφή με το δέρμα ή με το ειδικό μέρος που έπρεπε να προστατέψουν.

Τα γενικά φυλαχτά ενεργούν σε μια ευρύτερη σφαίρα επιρροής και έχουν το σκοπό να προστατέψουν πόλεις, σπίτια κ.λ.π.

Οι πιο αρχαίοι πολιτισμοί έφτιαχναν φυλαχτά με τεράστια σφαίρα επιρροής που τοποθετούνταν στα τείχη των πόλεων.

Για τους χριστιανούς καλύτερο φυλαχτό,

Στο στήθος του πιστού ανθρώπου είναι ο τίμιος Σταυρός. Υπήρχε δε συνήθεια παλαιότερη ο επιστήθιος σταυρός να είναι κατασκευασμένος με κατάλληλη υποδοχή για την τοποθέτηση μέσα σ’ αυτόν διαφόρων αγίων λειψάνων ως ευλογία.

Ο Γέροντας Παΐσιος ερωτώμενος για τα φυλαχτά έλεγε: ‘‘Καλύτερα να δίνετε σταυρουδάκια, όταν σας ζητούν φυλαχτό.

Μην κάνετε φυλαχτά, γιατί και οι μάγοι τώρα κάνουν φυλαχτά. Βάζουν απ’ έξω καμιά εικονίτσα ή σταυρό, αλλά μέσα έχουν διάφορα μαγικά.’’

Οι Αιγύπτιοι ήταν οι πρώτοι που κατασκεύασαν φυλαχτά από ανθεκτικά υλικά, αλλά οι άλλοι πολιτισμοί τους ακολούθησαν πολύ γρήγορα σ’ αυτό το δρόμο.

Οι πιο συνηθισμένες μορφές τεχνητών φυλαχτών παριστάνονταν από μικρά ομοιώματα ζώων και μενταγιόν ή περίαπτα που περιείχαν ιερές επιγραφές.

Συνήθως τα φυλαχτά,

Είναι γραφικές παραστάσεις θεϊκών δυνάμεων ή συμβολικών σημείων. Τα πιο αρχαία φυλαχτά, γενικά, εκφράζανε θρησκευτικές αρχές με γραφικές συμβολικές μορφές.

Όχι μόνο απορροφούσαν τις τοπικές θεότητες,

Αλλά ενσωμάτωναν και επικαλούνταν τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό των θεών, άσχετα αν ανάμεσά τους υπήρχαν ή δεν υπήρχαν δεσμοί.

Το τάλισμαν είναι μια άλλη ονομασία για το φυλαχτό, δηλαδή για το υλικό αντικείμενο, η ύλη και η μορφή του οποίου παρασκευάζονται τελετουργικά και σύμφωνα με το νόμο των συμβολικών αντιστοιχιών σε συνδυασμό με τη μαγική δράση, με την οποία αποσκοπείτε να φορτιστεί και με το σκοπό για τον οποίον θα το χρησιμοποιήσει ο κάτοχός του.

Κατά κανόνα τοποθετείται κοντά στον χώρο τον οποίο πρέπει να επηρεάσει η αγαθοποιός του δύναμη, π.χ. στο σώμα, στον αγρό, στη στέγη ενός σπιτιού.

Οι ρόδακες στα σπίτια,

Συνάπτονται με την  ιστορική και θρησκευτική σημασία των φυλαχτών.

Ο ρόδακας, βγαίνει από το ρόδαξ, ρόδο, τριαντάφυλλο, σύμβολο της Παναγίας σήμερα, είναι ένα διαχρονικό κόσμημα, σύμβολο και φυλαχτό.

Η χρήση του άρχισε από την Μυκηναϊκή εποχή και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Το σχήμα και ο αριθμός των φύλλων του και ο συμβολισμός τους συναρτώνται με τις δοξασίες  των αρχαίων θρησκειών των Ελλήνων, αλλά  και  με την χριστιανική πίστη.