Αρχική > themataΘέματα>
• Ενέργεια και σεξ !

Τι γνωρίζετε για τις κρυμμένες σας δυνάμεις;

Η δύναμη του σεξ είναι η δύναμη της δημιουργίας. Η σεξουαλικότητα του κάθε ανθρώπου κρύβει τεράστια ενέργεια και είναι το ισχυρό υλικό της συνένωσης των ανθρώπων με το σύμπαν και την δημιουργία της ζωής.

Η σεξουαλική ενέργεια δεν είναι απλά η ανάγκη για την διαιώνιση του είδους, είναι κάτι πολύ βαθύ για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και για την ενεργειακή δύναμη που προέρχεται από αυτόν.

Τι συμβαίνει λοιπόν σε διαπροσωπικό επίπεδο;

Όταν αγαπάμε τον άνθρωπό μας μπορούμε να έχουμε την ίδια ή και περισσότερη αγάπη για τον υπόλοιπο κόσμο, όπως τους φίλους μας ή τους γονείς μας;

Η αγάπη είναι μία, δεν έχει ετεροπροσδιορισμό, και κατ` αυτόν τον τρόπο κανονικά όταν αγαπάμε ή αγάπη μας θα πρέπει να είναι η ίδια για όλο τον κόσμο και αυτό δεν έχει να κάνει με τίποτα άλλο παρά με ένα υψηλό βαθμό συνειδητότητας.

Αυτό τώρα που συμβαίνει όταν συμβιώνουν δύο άνθρωποι σε έναν συντροφικό δεσμό είναι ότι αντλούν την αγάπη τους από την σεξουαλική τους ενέργεια, πράγμα που ισχυροποιεί ολοένα και περισσότερο την μεταξύ τους έλξη και το δέσιμο. Αντλώντας λοιπόν δύναμη από την σεξουαλική τους ενέργεια ανταλλάσσουν πιο άμεσα, πιο έντονα και πιο συχνά αγάπη.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν αγάπη για τον υπόλοιπο κόσμο, το ένα δεν αναιρεί το άλλο, ούτε όμως και προβιβάζει.

Δεν δίνουμε την αγάπη μας με προϋποθέσεις ούτε την χρησιμοποιούμε ως βήμα ολοκλήρωσης, δεν υπάρχει ολοκλήρωση που να στηρίζεται σε οποιεσδήποτε εκλογικεύσεις.

Δεν σημαίνει επίσης ότι αγαπάμε τους φίλους μας λιγότερο.

Διότι εάν δεν είμαστε συνειδητοί αυτό που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε θα είναι να επωφεληθούμε και να εκμεταλλευτούμε τους φίλους μας.

Δεν σημαίνει επίσης ότι δεν αγαπάμε τους γονείς μας λιγότερο. Οι γονείς όμως αλλά και τα ίδια τα παιδιά πρέπει να φροντίζουν και να δημιουργούν εκείνες τις κατάλληλες συνθήκες για να ανεξαρτητοποιούνται τα παιδιά όσο το δυνατόν νωρίτερα και εφόσον βέβαια αυτό είναι εφικτό.

Διότι όσο τα παιδιά δεν φεύγουν από την οικογενειακή στέγη και εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις δύο αρνητικά μπορούν να συμβούν:

1) Τα παιδιά θα αναπτύξουν λανθάνων ερωτισμό με τους γονείς τους, είτε οι γονείς με τα παιδιά τους, είτε και οι δύο αμφίδρομα. 2) Σχέση εξάρτησης μεταξύ παιδιών και γονέων, με τα γνωστά συνεπακόλουθα.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί συμβαίνει αυτό.

Γιατί να διαφέρει η συντροφική ερωτική συμβίωση δύο ανθρώπων με την συμβιωτική σχέση γονιών-παιδιών;

Βεβαίως είναι διαφορετικά πράγματα που όμως στην παρακμή τους ανταποκρίνονται ανάλογα, και με κακή χρήση της σεξουαλικής ενέργειας.

Για να διατηρήσουμε λοιπόν μια συντροφική ερωτική των δύο, και για να έχουμε μια αξιοθαύμαστη ποιότητα σχέσης θα πρέπει να μετουσιώσουμε την σεξουαλικότητα σε σεξουαλική ενέργεια και αγάπη.

Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι τι μετουσιώνει την σεξουαλικότητα σε δημιουργική ανιδιοτελή όσο είναι δυνατόν σεξουαλική ενέργεια;

Αυτό επιτυγχάνεται με την προσοχή μας στην ύπαρξη μας και με την διασύνδεση μας με την ενέργεια, της αρχής και τους τέλους των πάντων.

Παρ` όλο που η σεξουαλικότητα σε μία συντροφική σχέση μετατρέπεται σε σεξουαλική αγάπη και σεξουαλική ενέργεια, το οποίο είναι και το ζητούμενο, αυτού του είδους η σχέση “οφείλει” να τροφοδοτείται διαρκώς, διότι αν σταματήσει να τροφοδοτείται τότε σταματά και η έλξη, που είναι και το βασικό συστατικό της σχέσης.

Αν σταματήσει να υπάρχει η έλξη τότε δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί και η σχέση.

Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει μία σχέση, λόγω της έλξης και της σεξουαλικής ενέργειας που μετουσιώνεται σε σεξουαλική αγάπη.

Και αν τυχόν στην πορεία του χρόνου δύο άνθρωποι αισθανθούν πλημμυρισμένοι από την “τέλεια” αγάπη, που δεν έχει να κάνει με οποιαδήποτε προσωπική σχέση αλλά, με την σχέση μας με όλο τον κόσμο, τότε δεν χρειάζεται να είναι μαζί.

Διαφορετικά εάν χαθεί η έλξη και η σεξουαλική ενέργεια τότε το μόνο που απομένει είναι, η συγκατάβαση, ο συμβιβασμός και η συνήθεια, και αυτό δεν είναι αγάπη.

Συνειδητά μόνος του κάποιος μπορεί να νιώσει ολόκληρος “ένα” με ολόκληρο τον κόσμο.

Σε μια συντροφική ερωτική σχέση όμως, ακόμα και στην ποιοτικότερη, νομίζω ότι δεν μπορεί ποτέ κάποιος άνθρωπος να νιώσει απόλυτα ολόκληρος και “ένα” με ολόκληρο τον κόσμο.

Η συνειδητή συντροφική ερωτική αγάπη μπορεί να μην είναι η “τέλεια” αγάπη αλλά σίγουρα είναι ένα βήμα πριν την τέλεια αγάπη. Αλλά υπάρχει η τέλεια αγάπη;