Αρχική > themataΘέματα>
• Δαρβίνος και ο Φρανκενστάϊν !

Επιστήμη και ηθική είναι αντίπαλοι;

Πάντοτε η επιστήμη και η ηθική έρχονται σε αντιπαράθεση, όταν η πρώτη προσπαθεί να εξηγήσει τη ζωή και να δημιουργήσει προϋποθέσεις κατασκευής νέων μορφών ζωής.

Η ηθική προβάλλει το αναίτιο, ενώ η επιστήμη την ανάγκη της κατανόησης της δημιουργίας του σύμπαντος.

Όλα τα γενετικά πειράματα δημιουργούν ηθικά ζητήματα,

Από την άλλη όμως πλευρά ο επιστημονικός νους του ανθρώπου αναζητά μια μέτρηση με τις ικανότητες του και ίσως μια ενδόμυχη ανάγκη αναμέτρησης με τον θεό.

Η σχέση αυτή είναι η διπλή σχέση μέσα στο ίδιο μυαλό και αυτή είναι η αιτία που εκφραζόμενη μέσα από την τέχνη, δίνει μια εικόνα ενός τέρατος που όταν θα το αντικρύσει  άνθρωπος πληγωμένος θα φτάσει στην αυτοκαταστροφή.

Ο Δαρβίνος με την θεωρία του για την εξέλιξη των ειδών αλλά κυρίως με το έργο του «Το Ανθρώπινο ζώο», διατυπώνει αναλύοντας τα ένστικτα, πως στο ίδιο σημείο καταλήγουν και οι άνθρωποι και τα ζώα, ενώ η Μαίρη Σέλλεϋ στο βιβλίο της «Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας» προσπαθεί να βρει την ηθική διάσταση της δημιουργίας.

Ο Δαρβίνος πιστεύει μέσα από την πειραματική πορεία της δουλειάς του πως μεταξύ της κοινής βάσης του DNA όλων των ειδών οι ψυχικές διεργασίες είναι επίσης κοινές.

Ο δόκτωρ Φρανκενστάϊν θέλει να δημιουργήσει όπως ο θεός τον άνθρωπο και όχι με την δυνατότητα που του έδωσε η φύση.

Αναζητά τρόπους να αποδείξει,

Πως είναι και ο ίδιος θεός και από το εργαστήρι του θα γεννηθεί ο νέος άνθρωπος, που θα είναι ολοκληρωμένος και θα μπορεί να ζει αιώνια.

Η μάχη της αιώνιας ζωής δεν έχει πάψει στον άνθρωπο, ούτε στιγμή από την ώρα που την σκέφτηκε.

Η επιστήμη που αναπτύσσει προσπαθεί να του παρέχει την τεχνολογική υποστήριξη για να φτάσει στην ολοκλήρωση του οράματός του.

Στην ιστορία του βέβαια,

Πολλές φορές υπήρξε κυνηγημένος από τις ερινύες, για τις κατασκευές του, τα ανίερα δημιουργήματά του, αλλά και ποτέ δεν ησύχασε.

Το έργο του δόκτορος Φρανκεστάϊν, είναι άγριο με φρικιαστικά χαρακτηριστικά και τρομάζει κοινωνία με την μορφή του, δεν γίνεται αποδεκτό παρά μόνον από τον ίδιο τον δόκτορα, που πολύ απλά αγαπά το δημιούργημά του.

Αυτή όμως η δημιουργία δεν προχωρά την ανθρωπότητα, αντίθετα την οπισθοχωρεί στις πιο άγριες συμπεριφορές.

Η ηθική κρίνει το έργο του Φρανκενστάϊν ως ανίερο,

Μια πράξη πρόκλησης, που δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά παρά στην σύγκρουση και στον πόλεμο.

Οι δύο θεωρίες, του Δαρβίνου και του δόκτορος Φρανκενστάϊν, προσπαθούν να αλληλοσυμπληρωθούν.

Ο Δαρβίνος προσφέρει τη θεωρία και την γνώση και ο Φρανκενστάϊν την τεχνολογία για τον έλεγχο αυτής της δημιουργίας.

Στο βιβλίο της Σέλλεϋ το τέρας δημιούργημα ζητά εκδίκηση, αφού η κοινωνία δεν το αποδέχεται και το μισεί. Μάλιστα αναζητά την εκδίκηση στο πρόσωπο του δημιουργού του.

Η επίμονη ενασχόληση της ανθρώπινης ευφυΐας, με την δημιουργία αντιγράφων της μορφής του είναι μια ενδόμυχη σκέψη της ανάγκης του να συγκρουστεί κι αυτός με τον δημιουργό του;

Μοιάζει να μην ικανοποιείται από τη ζωή του και την παρουσία του στη γη.

Η περιπέτεια αυτή του ανθρώπου θα συνεχίσει, όσο θα αρνείται να δεχτεί πως η μοίρα του θα ταυτιστεί με εκείνη του φανταστικού ήρωα του μυθιστορήματος της Μαίρης Σέλλεϋ.

Ο Προμηθέας δίδαξε την φωτιά στον άνθρωπο και τιμωρήθηκε γι αυτό. Ο άνθρωπος πρέπει να στέκεται παρατηρητικά απέναντι στη φύση και να προσπαθεί να αισθανθεί το όλον. Δηλαδή να νοιώσει μέρος του συνόλου της φύσης και να βρει την θέση του στο σύμπαν.