Αρχική > Αστρολογία για Προχωρημένους > Ο Μεγάλος Ενιαυτός

Σε όλες τις αρχαίες κουλτούρες, η ιστορία είναι η ίδια:

Η μυθολογία τους λέει ότι, εδώ και πολύ καιρό οι άνθρωποι είχαν μεγάλους πολιτισμούς, ήταν ισχυροί, σοφοί, πνευματικοί και επικοινωνούσαν με τους Θεούς. Ήταν πολυδιάστατα όντα και γνώριζαν τα μυστικά της ύλης, της ενέργειας, του χρόνου και των ανώτερων διαστάσεων.

Αυτή η ηθικά εξελιγμένη, πνευματικά συνειδητή και υλική προχωρημένη ανθρωπότητα διήρκεσε πολλά χιλιάδες χρόνια, αλλά όλα άρχισαν να κατεβαίνουν σε πιο υλικά επίπεδα πριν περίπου 12-11 χιλιάδες π.Χ. μετά από μια σειρά τεράστιων κατακλυσμών, ξεκινώντας από μια τεράστια πλημμύρα και τη βύθιση μεγάλων γειτονικών μαζών γης.

Σιγά-σιγά οι άνθρωποι άρχισαν να χάνουν την Ανώτερη συνείδησή τους και ως εκ τούτου η ηθική τους δύναμη, η νοημοσύνη και η πνευματική σύνδεση με την Πηγή χάθηκαν και προοδευτικά υποχώρησαν στα υλικά, εγωιστικά, διψασμένα και αιματηρά πλάσματα που έγιναν κατά τη διάρκεια των Σκοτεινών Εποχών της Ιστορίας.

Οι αρχαίοι Βέδες αποκαλούν ολόκληρο αυτόν τον κύκλο το Μεγάλο Κοσμικό Έτος, ή Μέγα Ενιαυτό.

Διαρκεί περίπου 26.000 χρόνια – όσο ο άξονας της Γης παίρνει έναν πλήρη κύκλο γύρω από τους 12 αστερισμούς του ζωδιακού κύκλου.

Για περίπου 2.100 χρόνια ο άξονας του Ισημερινού του Ήλιου ανεβαίνει στην πίσω πτώση ενός αστερισμού – αυτός ο αστερισμός καθορίζει την τρέχουσα εποχή. Τα επόμενα 2100 χρόνια ανεβαίνει στο φόντο του επόμενου ζωδίου.

Πριν από 11.000-12.000.000 χρόνια, η Ανθρωπότητα βρισκόταν στο αποκορύφωμα της ανάπτυξής της – τη λεγόμενη Χρυσή εποχή του Διαφωτισμού – που συμπίπτει με την Άνοιξη της ισημερινής ρίζας που ανέβαινε στο σκηνικό του Λέοντα και της Παρθένου.

Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η Σφίγγα και οι πυραμίδες χτίστηκαν εκείνη την εποχή για να τιμήσουν τη χρυσή εποχή και να μας υπενθυμίσουν πότε συνέβη ο μεγάλος κατακλυσμός (ακριβώς στα όρια μεταξύ των δύο εποχών: από τη Παρθένο στον Λέοντα.) Έτσι, η σφίγγα είναι γυναίκα και μέρος της είναι Λιοντάρι Παρθένος και Λέων) για να μας υπενθυμίσει αυτή τη χρυσή εποχή και όταν ξεκινήσαμε την κάθοδο προς τα κάτω.

Οι γεωλόγοι συμφωνούν ότι γύρω στο 11 500 π.Χ. υπήρξε μεγάλη αύξηση της επιφάνειας των ωκεανών λόγω του τέλους της εποχής των παγετώνων, και πολλές περιοχές των ηπείρων ήταν υποβρύχιοι: αυτό συμπίπτει με το χρόνο που δίνει ο Πλάτωνας για το ναυάγιο της Ατλαντίδας.

Σταδιακά με τις μεταβαλλόμενες κοσμικές εποχές, η συνείδηση της ανθρωπότητας βυθίζεται όλο και περισσότερο σε παρακμή.

Μετά την Satya yoga (η φωτισμένη, πνευματική ηλικία) ήρθε η Treta Yuga – η Ασημένια Εποχή – ή η Ψυχική Ηλικία – η ανθρωπότητα χρησιμοποίησε τη δύναμη του νου για να ελέγξει ένα μεγάλο μέρος του περιβάλλοντος, αλλά είχε χάσει μερικές από τις ανυψωμένες δυνάμεις που είχε στις Χρυσές Εποχές για τις οποίες μπορούμε μόνο να μαντέψουμε – αλλά ήταν πνευματική ενέργεια που χρησιμοποιούσαν και όχι μηχανική.

Το Treta Yuga διήρκεσε από το 7000 π.Χ. μέχρι το 3 000 π.Χ. και περιλάμβανε κυρίως τις εποχές του Καρκίνου και των Διδύμων (δεν είναι ποτέ τόσο καθαρή η περικοπή). Μετά την ολοκλήρωση της Ασημένιας εποχής, ήρθε η Εποχή του Χαλκού ή όπως την αποκαλούν οι Βέδες, Dwapara yuga: ή η εποχή της ενέργειας.

Διήρκεσε περίπου 2400 χρόνια μέχρι το 500 π.Χ. Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Ενέργειας: οι άνθρωποι δεν είχαν πλέον τη δυνατότητα να ελέγχουν την ύλη μέσω του νου, κι έτσι βυθίζονται στην περαιτέρω άγνοια και αδυναμία, αλλά εξακολουθούν να κρατούν τα μυστικά των ωραίων ενεργειών: ηλεκτρισμός, prana, μαγνητισμός, ατομική ενέργεια κ.λπ. Πράγματι, στις πυραμίδες δεν υπάρχουν απομεινάρια από αιθάλη ή φωτιά.

Πώς οι άνθρωποι αυτοί μετακινούνταν στο σκοτάδι;

Προφανώς είχαν κάποια άλλη πηγή ενέργειας παρόμοια με την ηλεκτρική μας ενέργεια. Πολλές συσκευές που μοιάζουν με μπαταρίες βρέθηκαν σε όλο τον κόσμο και χρονολογούνται από 2000 έως 3000 χιλιάδες χρόνια και περισσότερο.

Πολλές τέτοιες περίεργες συσκευές απεικονίστηκαν στους τοίχους των ναών. Ο αστερισμός του Ταύρου και μετά ο Κριός ανέβαιναν στον Ανατολικό ορίζοντα την Άνοιξη για τα 2400 χρόνια.

Και έπειτα ήρθε το Kali yuga: η πιο πυκνή, πιο υλιστική και εγωιστική περίοδος ανάπτυξης του ανθρώπου.

Στη συνέχεια, η Γη ήταν πιο απομακρυσμένη από τη ζωή και τη συνείδηση, αυξάνοντας τους κραδασμούς που προέρχονταν από το κέντρο του Γαλαξία, οπότε η άγνοια ήταν υψηλότερη και ο πόνος ήταν ο μεγαλύτερος. Αυτή η ηλικία διήρκεσε από το 500 π.Χ. έως περίπου το 1700-1900 μ.Χ.

Οι άνθρωποι ήταν περισσότερο απομακρυσμένοι από την Πηγή και ένιωθαν την σκληρότητα της ζωής – ο νόμος της ζούγκλας ήρθε στην εξουσία τότε:Oι ισχυρότεροι επιβιώνουν, ο σκληρός και ο κακός κανόνας, οι ευγενείς και οι πνευματικοί βρίσκονται στο κατώτατο σημείο της κοινωνίας και περιγελούνται.

Στη χρυσή εποχή μόνο οι πιο εξελιγμένες και οι ηθικές προσωπικότητες θα γίνονταν κυβερνήτες, θα ήταν υψηλοί αρχηγοί – θα ήταν σαν να κάνουν τον Δαλάι Λάμα τον κυβερνήτη του κόσμου τώρα. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο εξακολουθούν να έχουν τη συνείδηση του Kali yuga.

Οι σοφοί άνθρωποι του κόσμου ετοιμάζονταν για χιλιάδες χρόνια για την Kali yuga: τα ιερά κείμενα κωδικοποιούνταν, οι βιβλιοθήκες με εξελισσόμενες γνώσεις κρυμμένες και θαμμένες, μυστηριώδη σχολεία που δημιουργούσαν για το μυστικό πέρασμα των δεξιοτήτων και της γνώσης.

Γνώριζαν ότι η αλήθεια θα διώκετο κατά τη διάρκεια των σκοτεινών εποχών, οπότε θα έπρεπε να τη διαφυλάξουν για τις επόμενες γενιές, όταν η Ανθρωπότητα θα έρθει στις Αύξουσες Εποχές της Dwapara και της Treta Yoga. Όλα τα ιερά ήταν μολυσμένα και καταστράφηκαν κατά τα τελευταία 2500 χρόνια του Kali yuga.

Τώρα εισερχόμαστε στον μεγάλο Ενιαυτό του Υδροχόου και ανακαλύπτουμε χρήσιμους κανόνες:

Aδελφότητα, ελευθερία, ισότητα, ανθρωπισμό, κοινωνική και επιστημονική πρόοδο. Έχουμε αρχίσει ήδη τα τελευταία 100-200 χρόνια – υπάρχει αλληλεπικάλυψη των εποχών.

Συνεχίζουμε να κάνουμε βήματα μωρών προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι βρισκόμαστε στην ανοδική πορεία της συνείδησης και στην εποχή της γιόγκα Dwapara ή της Ενεργειακής εποχής, όπως την ονομάζουν.