Αρχική > Πλανήτες > Ο Κρόνος σαν πλανήτης των σχέσεων – Ο Πατέρας (Μέρος 2ο)

Η κακή φήμη του Κρόνου σήμερα έχει μεγάλη σχέση με τον εκτοπισμό του από σύντροφο της Σελήνης.

Σαν κοινωνία, έχουμε απορρίψει τον ώριμο και δημιουργικό Κρόνο, τον σύζυγο της υλικής ύπαρξης. (Αυτό ισχύει και για τα δύο φύλα). Οι συνέπειες είναι πως έχουμε υποτιμήσει και δαιμονοποιήσει τον Κρόνο.

Ο Κρόνος τώρα έχει να κάνει με όλα όσα πρέπει να κάνουμε (αλλά δεν θέλουμε). Ο Κρόνος έχει να κάνει με τα μαθήματα που πρέπει να μάθουμε.

Ο Κρόνος μας δείχνει τι μας λείπει. Αλλά όταν ο Κρόνος είναι ο σύντροφος της Σελήνης, μας διδάσκει πως να πάρουμε αυτά που θέλουμε και που χρειαζόμαστε.

Ο Κρόνος ικανοποιεί την πείνα μας.

Μας δείχνει τι χάνουμε, έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουμε τους υπόλοιπους πλανήτες και τα ταλέντα μας για να γεμίσουμε τα κενά.

Ο Κρόνος μας επιτρέπει να κινηθούμε στον κόσμο προς την κατεύθυνση που εμείς επιλέγουμε.

Τον περισσότερο καιρό, αν κοιτάξετε προσεκτικά έναν αστρολογικό χάρτη, ο Κρόνος δεν είναι η αιτία του προβλήματος.

Απλά είναι αυτός που μας δείχνει που είναι το πρόβλημα. Είναι απλή αλλά σημαντική διαφορά. Οι πραγματικές δυσκολίες συχνά έρχονται από άλλα τμήματα του χάρτη.

Αυτές τις μέρες, ο Κρόνος τείνει να αντιπροσωπεύει την άμυαλη, αδίστακτη και καταπιεστική εξουσία. Κάνουμε επανάσταση ενάντια του Κρόνου.

Ο Κρόνος είναι κάτι που διστάζουμε να αγκαλιάσουμε. Ο Κρόνος σαν πλανήτης δεν είναι εγγενώς αδίστακτος, ούτε άμυαλος.

Ο Κρόνος είναι ο δημιουργός όλων, κάτι που έχει ξεχαστεί.

Δεδομένου όμως πως έχει να κάνει με την υλική πραγματικότητα και την συνειδητότητα του εαυτού μας, οι δυσαναλογίες έχουν εδώ έχουν να κάνουν με πρακτικά, αληθινά ζητήματα, και συνήθως εκδηλώνεται με άμεσο τρόπο.

Αυτό μπορεί να είναι αρκετά επώδυνο, καθώς δείχνει τα λάθη μας ξεκάθαρα και προσωπικά, χωρίς να υπάρχει σχέση με τα θέματα που δημιουργούνται από τον Ουρανό, τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα.

Οι δυσαναλογίες του Κρόνου μπορούν να οδηγήσουν σε πραγματικές λύσεις, αν επιτρέψουμε νέες κατευθύνσεις να μπουν στη ζωή μας και αλλάξουμε οποιαδήποτε συνήθεια μας φυλάκισε εξαρχής.

Εκεί που εμπλέκεται ο Κρόνος, πρέπει να βρούμε τι μας εμποδίζει, και ύστερα να πάρουμε τις αποφάσεις που θα μας επιτρέψουν να εκφράσουμε τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες μας. Μετά από αυτό, πρέπει να κάνουμε τα λόγια μας πράξη.

Υπάρχει μία ροή στην διαδικασία του Κρόνου που δεν αναγνωρίζεται αυτές τις μέρες. Το αρχαίο σύμβολο του Αιγόκερω δεν είναι ο τράγος του βουνού, αλλά μία νύμφη που μοιάζει με γοργόνα, η οποία περνά από το νερό στη γη και το αντίθετο.

Η νύμφη αυτή μπορεί να θεωρηθεί σύμβολο για την κίνηση ανάμεσα στο IC και στο MC, τα βαθιά νερά του τετάρτου Οίκου και το γήινο έδαφος του δεκάτου Οίκου που επιτρέπει στη ζωή να ενωθεί.

Μπορούμε να τη δούμε, να κάθετε πάνω σε ένα βράχο, στο σύμβολο του Αιγόκερω και στο σύμβολο του Κρόνου.

Μπορούμε να προβάλλουμε τον Κρόνο;

Φυσικά. Ή τουλάχιστον μπορούμε να δοκιμάσουμε. Ο Κρόνος έχει την ικανότητα να μην αφήνεται, και θα περιμένει μία ζωή για να μας δείξει τα πράγματα που θέλει.

Στην κοινωνία μας, είναι αποδεκτό οι γυναίκες να προβάλλουν τον Κρόνο. Απλά κοιτάξτε τις χρονικές διαφορές στα ζευγάρια.

Όταν ένας άντρας είναι 15 χρόνια μεγαλύτερος από τη γυναίκα σε ένα ζευγάρι, κανείς δεν νοιάζεται.

Ακόμα όμως σοκάρονται κάποιοι όταν η γυναίκα είναι η πιο ώριμη σύντροφος. (και αυτό θα αλλάξει, όταν υπάρχει μεγαλύτερη ροή ανάμεσα στον Κρόνο και τη Σελήνη.Η εμπειρία ζωής της γυναίκας θα αξίζει το ίδιο όσο ενός άντρα.)

Οι γυναίκες συνήθως παραδίδουν τον Κρόνο στους άντρες που είναι μεγαλύτεροι, πιο εκλεπτυσμένοι, πιο διάσημοι, πιο διαβασμένοι –κάποιος που έχει καταφέρει κάτι στη ζωή του, που ήταν εκεί έξω και γνωρίζει πως δουλεύει ο κόσμος.

Η Αφροδίτη έχει ακόμα τη φιλοδοξία της, και μπορεί να μάθει και κάποια πράγματα από τον Κρόνο που θα την βοηθήσουν να μάθει πως να φροντίσει τις ανάγκες της, αλλά προσωρινά το κενό του Κρόνου έχει καλυφθεί.Οι άντρες δεν επιτρέπεται να παραδώσουν τον Κρόνο με αυτό το τρόπο.

Πρέπει να τον αντιμετωπίσουν μόνοι τους.

Η προβολή ή η αποβολή του Κρόνου αντανακλά το σύνδρομο του Πίτερ Παν, «Δεν θέλω να μεγαλώσω». Τα θέματα Κρόνου/Πατέρα συχνά προβάλλονται σαν φιγούρες εξουσίας (μαζί και με τη Μητέρα, και εκεί είναι που τα πράγματα μπερδεύονται).

Και πάλι, εξαιτίας του κοινωνικού διαχωρισμού του Κρόνου και της Σελήνης, μπορούμε να πετύχουμε στον εξωτερικό κόσμο/καριέρα και να είμαστε οι απόλυτοι έφηβοι στις σχέσεις και στις ικανότητες της ζωής.

Οι άντρες που αποβάλλουν τον Κρόνο συνήθως παραμένουν κολλημένοι στο επίπεδο του Άρη. Οι γυναίκες που αποβάλλουν τον Κρόνο τείνουν να πετούν τον εαυτό τους στην Αφροδίτη.

Σε υπερβολικές καταστάσεις, και τα δύο φύλα μπορούν να παλινδρομήσουν πίσω στο επίπεδο της Σελήνης όταν ο Κρόνος δεν δουλεύει.

Και για τα δύο φύλα, ο Κρόνος έχει να κάνει με το να κάνουμε τους άλλους να μας δίνουν αυτά που κανονικά έπρεπε να παίρνουμε μόνοι μας.

Νέες γυναίκες αφήνουν τον σύντροφό τους να πληρώσει τον λογαριασμό; Κρόνος.

Γυναίκες που παντρεύονται για την κοινωνική θέση, τα χρήματα ή την ασφάλεια; Κρόνος. Άντρας που μένει μετά τα 30 ακόμα στο πατρικό του και αφήνει τη μητέρα του να καθαρίζει και να μαγειρεύει;

Παντρεμένος άντρας που περιμένει από τη γυναίκα του να κάνει όλα όσα του έκανε η μητέρα του;

Η καλή σχέση με τον Κρόνο, όχι με τον Άρη, είναι που μας δίνει την ανεξαρτησία μας. Η καλή σχέση του Κρόνου με τη Σελήνη μας επιτρέπει να δεχτούμε το πέρασμα του χρόνου και να διατηρήσουμε τον παιδικό μας ενθουσιασμό.

Αυτό είναι απαραίτητο για μία επιτυχημένη σχέση. Αλλιώς, δεν πρόκειται να δεχτούμε την ωριμότητα τη δική μας αλλά ούτε του συντρόφου μας.

Κατά τον ίδιο τρόπο για να είναι μία σχέση επιτυχημένη, απαιτεί και τα δύο φύλα να αγκαλιάσουν την Αφροδίτη και τον Άρη.

Το ταξίδι αυτό είναι μία διαδικασία για να δούμε τα εσώψυχά μας να σχετίζονται με ειλικρίνεια με τον εξωτερικό κόσμο. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό μέσω των σχέσεων.

Οι σχέσεις μας παρέχουν ένα καθρέφτη στον οποίο καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας, με αποτέλεσμα να καταλαβαίνουμε πως να κάνουμε τη ζωή  μας αυθεντική.

Ο Κρόνος έχει πολλές πλευρές, αλλά αυτή που παραμελείται περισσότερο είναι ο ρόλος του σαν ο ώριμος Άρης.

Αν δεν μπορούμε να δούμε τους συντρόφους μας σαν άτομα με δικαιώματα, αν δεν πάρουμε την ευθύνη για ότι έχουμε ξεκινήσει, αν δεν γνωρίζουμε και δεν σεβόμαστε την ανεξαρτησία ο ένας του άλλου, αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως πρέπει να φροντίζουμε ό, τι χτίζουμε, αν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους συντρόφους μας να καταλάβουν τι έχουν μέσα τους, τότε ποτέ δεν θα είμαστε τίμιοι σύντροφοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλα αυτά  σχετίζονται με τον Κρόνο σαν δημιουργό, σαν σύντροφο της Σελήνης, και τη σχέση του 10ου Οίκου με τον 4ο.

Η επιτυχημένη σχέση ισούται με επιτυχημένη ζωή

. Όσο και αν θέλει κάποιος να είναι μόνος, πρέπει να δεχτεί την υποχρέωσή του για την ανάπτυξη του εαυτού του, και πως δεν μπορεί να ζει στο κενό.

Αν νιώθει ασφάλεια με κάποιον, αν εμπιστεύεται πως ο σύντροφός του θα σεβαστεί τον εσωτερικό του κόσμο και τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει σε τι έχει εξελιχθεί, τότε αυτός είναι η μαία της εξέλιξης του άλλου.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη οικειότητα ή ισχυρότερος δεσμός από αυτό. Όποιες και αν είναι οι εκκεντρικότητές μας ή οι συμπεριφορές μας, δεν μπορούμε να είμαστε σωστοί σύντροφοι αν δεν δεχτούμε τον Κρόνο.

Ο Κρόνος δοξάζεται στο ζώδιο του Ζυγού.

Με τον Κρόνο, παίρνουμε την ευθύνη για το ποιους και τι αγαπάμε.Οι άνθρωποι δεν αναφέρουν ιδιαίτερα το ρόλο του Κρόνου να ανταμοίβει, αλλά, στην πραγματικότητα, αυτός ο πλανήτης κρύβει δώρα.

Αν δεχτούμε τον Κρόνο, οι ανταμοιβές είναι αμέτρητες, αιώνιες στον συναισθηματικό κόσμο και ατελείωτες στον πραγματικό.