Αρχική > Guests Blog > Άρθρα από τον Νίκο Μουρατίδη > Αλεξάνδρα Λαδικού

Μια ηθοποιός – ζωντανός μύθος του θεάτρου μας.

Είναι μεγάλη μας χαρά να φιλοξενούμε σήμερα την ηθοποιό μύθο του Ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, κ. Αλεξάνδρα Λαδικού. Αδιαμφισβήτητα, πέρα από ταλαντούχα, ήταν και μια γυναίκα καλλονή. Στα 88 της χρόνια  “αστράφτει” ακόμα και θα μάθετε τα πάντα από τον αστρολογικό της χάρτη και την συνέντευξη που ακολουθεί.

Ο αστρολογικός της χάρτης από την Πηνελόπη Παπουτσή

Η Αλεξάνδρα Λαδικού είναι μια γνήσια Υδροχόος, ανεξάρτητη, και δυναμική, επικοινωνιακή αν και για πολλούς, φαινομενικά απόμακρη Υδροχόος. Η όψη συνόδου του Ήλιου με τον Κρόνο την έκανε από πολύ μικρή σοβαρή και υπεύθυνη, παράλληλα όμως την έκανε υπομονετική και επίμονη.

Επίσης η όψη συνόδου της Σελήνης με την Δήμητρα εκτός από αναγνωσιμότητα, την ώθησε κάποια στιγμή στην ζωή της να ασχοληθεί με τα κοινά.

Ο Ωροσκόπος της στο ζώδιο του Ζυγού, μας δείχνει ότι λειτουργούσε καλύτερα μέσα από συνεργασίες, επιζητούσε τις αρμονικές και ισορροπημένες σχέσεις. Παρόλα αυτά, εξαιτίας της όψης αντίθεσης που σχηματίσει ο Ουρανός με τον Ωροσκόπο, μας δείχνουν ότι στην ζωή της δεν διάλεξε τις συμβατικές σχέσεις και συνεργασίες, οι οποίες θα της έφερναν την εύκολη επιτυχία.

Η όψη αντίθεσης του Ερμή με τον Πλούτωνα την βοήθησε να είναι πολύ εύστοχη στην κρίση και στην κριτική της, παράλληλα όμως ενίσχυσε την ικανότητα της να ελέγχει τις σκέψεις και τα συναισθήματα της. Ενώ η όψη τριγώνου του Ερμή με την σύνοδο Δία- Άρη, εκτός από ευστροφία, ενίσχυσε την επιθυμία της για μάθηση, την έκανε ιδιαίτερα ετοιμόλογη και μαχητική στα κοινωνικά θέματα. Σε αυτές τις όψεις άλλωστε, εκτός από την αδιαμφισβήτητη  ομορφιά της, οφειλόταν ο μαγνητισμός που εξέπεμπε στο κοινό.

Η όψη τριγώνου που θα σχηματίσει η Αφροδίτη με την όψη συνόδου Δία – Άρη, της πρόσφερε κοινωνική και επαγγελματική επιτυχία, ενώ παράλληλα, την ώθησε να μοιράζεται τις γνώσεις της με τους άλλους.

Η όψη τριγώνου της Αφροδίτης με τον Ποσειδώνα, μας δείχνει ότι η Αλεξάνδρα ήταν μια γυναίκα με οράματα, τα οποία μέσα από την Τέχνη βρήκε εύφορο έδαφος για να τα εκφράσει.

Ενώ η όψη εξάγωνου του Δία με τον Πλούτωνα, εκτός από έμπνευση και έντονη διαίσθηση, της πρόσφερε απλόχερα την εύνοια της τύχης, προστασία, μεγάλη αναρρωτική ικανότητα, και σαν το μαγικό τζίνι, την βοήθησε να εκπληρώσει στην ζωή της σχεδόν ότι είχε ονειρευτεί.

Η Αλεξάνδρα Λαδικού είναι μια από τις ξεχωριστές Ελληνίδες ηθοποιούς που το αποτύπωμα της θα παραμείνει ανεξίτηλο στο χώρο της Τέχνης.

Μακριά απ’ όλους και όλα!

Τα τελευταία 20 χρόνια ζει εκτός Αθηνών, από εντελώς δική της επιλογή. Βαρέθηκε. Μια απόμακρη πρωταγωνίστρια του θεάτρου και του κινηματογράφου μας, έκανε το όνειρο της πραγματικότητα. Ζει μακριά απ’ όλους, μόνη με πάρα πολλά ζωντανά να κόβουν βόλτες στην αυλή της. Ιδιαίτερη περίπτωση, αινιγματική προσωπικότητα, περίεργη καριέρα… Κι’ όταν λέω “περίεργη καριέρα” εννοώ ότι, η πορεία της στο θέατρο είναι εκ διαμέτρου αντίθετη μ’ αυτήν στον κινηματογράφο. Στο θέατρο αριστούχος του θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, έχει παίξει μεγάλους συγγραφείς, σε παραστάσεις κορυφαίων σκηνοθετών, ενώ στον κινηματογράφο τίποτα, εκτός ίσως από τα “Κόκκινα φανάρια”.

Συνέντευξη στον Νίκο Μουρατίδη

Την παρακολουθώ που όποτε έχει κέφι μπαίνει στο Facebook, σχολιάζει ή κάνει αναρτήσεις με ουσία και σκέψη, και έτσι αποφάσισα να της ζητήσω το τηλέφωνο της. Την ρώτησα αν θα ήθελε να κάνουμε μια συνέντευξη. Δέχτηκε.

Κυρία Λαδικού χαίρομαι πολύ που σας μιλάω, πως περνάτε με την πανδημία;
Ήρεμα μέχρι στιγμής, αλλά να δω μέχρι πότε. Ευτυχώς είμαι στο χωριό που τα πράγματα είναι καλύτερα…

Και τι κάνετε; Περπατάτε, βλέπετε τηλεόραση… και τι άλλο;
Ούτε περπατάω, ούτε τηλεόραση βλέπω (γέλια). Αγοράζω καθημερινά δυο εφημερίδες διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων, διαβάζω και κάποια sites και μετά τα βάζω όλα μαζί στο μπλέντερ και προσπαθώ να βγάλω άκρη. Έχουμε καταντήσει να μην έχουμε ούτε σωστή ειδησεογραφία… Επίσης κάνω τις δουλειές του σπιτιού, ταΐζω τα ζωντανά μου και διαβάζω. Λατρεύω τα βιβλία και το διάβασμα…

Τι διαβάζεται αυτή την στιγμή;
Μάρκος Αυρήλιος “Τα εις εαυτόν” και τις “Σύντομες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα” του Stephen Hawking.

Το βιογραφικό σας λέει ότι εσείς και ο μικρότερος αδελφός σας γεννηθήκατε στην Καβάλα. Αθήνα πότε ήρθατε;
Μπορεί να γεννήθηκα στην Καβάλα, αλλά από την Αθήνα είμαστε. Απλά ο πατέρας μου ήταν πολιτικός μηχανικός στο δημόσιο και πηγαίναμε όπου διοριζόταν. Θυμάμαι και Γιάννενα, και Κέρκυρα, και Θεσσαλονίκη όπου μας πέτυχε και η κατοχή. Στην Αθήνα εγκατασταθήκαμε πια μετά τον πόλεμο.

Σε ποια γειτονιά;
Τέρμα Ιπποκράτους προς Αλεξάνδρας, Μπουκουβάλα 6 ήταν το σπίτι μας. Ένα ωραίο νεοκλασικό που δεν υπάρχει πια. Το γκρέμισαν. Στον πάνω όροφο έμενε η οικογένεια Κούνδουρου, εξαιρετικοί άνθρωποι, με μια εκπληκτική βιβλιοθήκη και πιάνο. Που μ’ έχανες που μ’ έβρισκες, εκεί ήμουν.

Το να γίνετε ηθοποιός πως το αποφασίσατε;
Στο γυμνάσιο ήμουν πολύ ντροπαλό και συνεσταλμένο κορίτσι και ξαφνικά, συμμετέχοντας σε σχολικές παραστάσεις, ανακάλυψα πως πάνω στην σκηνή ήταν πιο καλά τα πράγματα. Άρχισα να παίζω πιο συχνά και μάλλον θα ήμουν καλή, γιατί κάποια στιγμή ήρθαν κάτι αγόρια από την 8^η και με ζήτησαν να παίξω στους “Πέρσες” του Αισχύλου την Άτοσσα (γέλια). Φαντάζεσαι, ένα σχεδόν 16χρονο κορίτσι να κάνει την Άτοσσα!!! Αλλά επειδή με ζήτησαν παιδιά από την 8^η με κολάκεψε, και άκου τι έκανα. Το καλοκαίρι με είχε πάει η μητέρα μου στο Ηρώδειο να δούμε την Κοτοπούλη στην “Ορέστεια”. Στην παράσταση συμμετείχε και μια ηθοποιός που την έλεγαν Αθανασία Μουστάκα, η οποία με μάγεψε. Κίνησα λοιπόν γη και ουρανό, έμαθα που μένει και πήγα στο σπίτι της στην Κολοκυνθού. Χτυπάω, βγαίνει και της λέω το και το. Μπορείτε να μου δείξετε πώς να παίξω την Άτοσσα; Με έβαλε η γυναίκα μέσα και μου έμαθε τα πάντα. Την εκφορά του λόγου, τις παύσεις, τις ανάσες… Έσκισα στην παράσταση…

Συγνώμη αλλά μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον και με βλέψεις στο θέατρο, τα καλλιστεία που κολλάνε;
Ήταν μια περίοδος που δεν είμασταν καλά οικονομικά και είχα ανάγκη τα χρήματα. Ο διαγωνισμός είχε και χρηματικό έπαθλο. Και τα πήγα καλά…

Οι γονείς σας δεν έπαθαν σοκ;
Ο πατέρας μου έλειπε για δουλειές στην Αργεντινή και η μητέρα μου, μπα, ήταν πάντα ανοιχτό μυαλό. Ήταν μια εμπειρία και μια ευκαιρία να ξεφύγω κάπως. Βγήκα Β΄ Μις Ελλάς, και με τον τίτλο αυτό πήγα και μια βδομάδα στο Λονδίνο, όπου βγήκα Αναπληρωματική Μις Κόσμος – δεύτερη μετά την Γαλλίδα…(μικρή παύση σαν να σκέφτεται) τελικά ήμουν περίεργο παιδί. Για να καταλάβεις όταν στα 15 μου, έμαθα ότι δίνουν εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο, που κανονικά έπρεπε να έχω τελειώσει το σχολείο για να πάω, εγώ έκανα κότσο τα μαλλιά μου, ντύθηκα μεγαλίστικα και πήγα. Στάθηκα απέναντι από την επιτροπή – Ροντήρης, Βεάκης κτλ – τους είπα ότι είμαι από επαρχία και ότι δεν είχα το απολυτήριο μαζί μου. Με άφησαν να παίξω και με πέρασαν. Εγώ βέβαια εξαφανίστηκα…πώς να τους έλεγα πως ήμουν 15; Απλά ήθελα να βεβαιωθώ ότι είμαι καλή – και βεβαιώθηκα.

Επίσης έχω διαβάσει ότι παντρευτήκατε πολύ νωρίς…
Ααα αυτό άλλο θέμα. Έζησα μια εφηβεία ως μικρομέγαλη. Από τα 16 μου ήμουν – ας πούμε – αρραβωνιασμένη. Το αγόρι μου, πολύ όμορφος και από καλή οικογένεια, αλλά παθολογικά ζηλιάρης. Δεν ήθελε να πηγαίνω στα Γαλλικά, δεν ήθελε να κυκλοφορώ μόνη μου και τέτοια. Όταν τους έφερνα προ τετελεσμένου γεγονότος όμως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Έτσι όταν έφυγα για τα καλλιστεία στο Λονδίνο, είχα φάει ένα μεγαλοπρεπές χαστούκι από τον πατέρα μου – που είχε γυρίσει από την Αργεντινή – και με είχε πειράξει πάρα πολύ. Από το Λονδίνο λοιπόν, έστειλα γράμμα στο αγόρι μου, λέγοντας του ότι μόλις γυρίσω Αθήνα θέλω να παντρευτούμε γιατί δεν ήθελα να ξαναγυρίσω στο πατρικό μου. Και έτσι βρέθηκα 19 ετών, παντρεμένη και έγκυος στον πρώτο μου γιο. Μετά από λίγο ήρθε και ο δεύτερος γιος. Ο σύζυγος μου υπέροχος, μου στάθηκε σε πολλά ζητήματα αλλά αποδείχτηκε κάπως “ζωηρός”. Είχε εξωσυζυγικές σχέσεις. Από αντίδραση αποφάσισα να σπουδάσω υποκριτική. Με τον πρώτο μου γιο 13 μηνών και τον άλλο νεογέννητο όλα αυτά…

Και αφήσατε τα παιδιά σας;
Μέναμε τότε σε μια ωραία μονοκατοικία στην Λεωφόρο Συγγρού, στο ύψος της Καλλιθέας και είχα την μητέρα μου να προσέχει τα παιδιά. Πήρα το λεωφορείο, πήγα στον Μάνο Κατράκη για να μου κάνει προετοιμασία και έδωσα εξετάσεις στην σχολή του Κατσέλη. Ενθουσιάστηκε ο Κατσέλης και με έβαλε κατ’ ευθείαν στο β’ έτος – πράγμα καθόλου σύνηθες. Ο άντρας μου όμως είχε αντιρρήσεις. Να πας στον Κουν, και αν σε πάρει ο Κουν, τότε ναι, να σπουδάσεις, μου είπε. Πάω στον Κουν, δίνω εξετάσεις και πάλι, ο Κουν ενθουσιάζεται και με βάζει κατ’ ευθείαν στο β’ έτος. Ε, εκεί πια δεν μπορούσαν να πουν τίποτα.

Πόσα χρόνια μείνατε στον Κουν;
Τρία. Υπέροχα χρόνια που με έφεραν σε επαφή με μεγάλους συγγραφείς και βέβαια με τον Κουν, που εκτός του ότι έκανε τις πιο Avant Garde παραστάσεις, ήταν ο πιο σημαντικός άντρας που γνώρισα στην ζωή μου. Στις εξετάσεις που δώσαμε για το πτυχίο, και σε επιτροπή του υπουργείου, βγήκα πρώτη. Ήταν η εποχή που ετοίμαζε την “Αυλή των θαυμάτων” του Καμπανέλλη με την Ζαβιτσιάνου. Ξαφνικά η Ζαβιτσιάνου έφυγε και ο Κουν έβαλε εμένα. Ήταν η πρώτη μου παράσταση.

Στο σινεμά πότε σας ζήτησαν;
Εκείνη την εποχή ήταν, όταν με φώναξε ο Φίνος για μια ταινία. Και έπρεπε να αποφασίσω αν θα φύγω από το θέατρο Τέχνης για να κάνω την ταινία. Κι’ έφυγα. Έλα όμως που η Βουγιουκλάκη, ήδη μεγάλο αστέρι του Φίνου, είχε αντιρρήσεις και του ζήτησε να μην κάνει την ταινία. Και ο Φίνος την ακύρωσε…

Μένω έκπληκτος μ’ αυτό που μου λέτε. Τι λόγο είχε η Βουγιουκλάκη να σας ανταγωνιστεί; Εκείνη ήταν ξανθιά ενζενί και εσείς μελαχρινή ντάμα!
Έλα ντε! Η ουσία είναι ότι βρέθηκα χωρίς θέατρο και χωρίς ταινία…

Υπήρχαν κι’ άλλοι που σας πολέμησαν στην αρχή;
Ναι, υπήρχε ένας δημοσιογράφος, ο Κώστας Νίτσος, πολύ σημαντικός για τα θεατρικά μας πράγματα, όπου ήταν ο μόνος που έγραψε άσχημη κριτική για την εμφάνιση μου στην “Αυλή των θαυμάτων”. Είχε σχέση με την Μαίρη Χρονοπούλου βλέπεις και ήθελε εκείνην να παίξει το ρόλο.

Στην συνέχεια τι έγινε;
Πήγα και ζήτησα δουλειά στον Μουσούρη. Ο οποίος με δοκίμασε και αποφάσισε να με βάλει σε κωμωδία. Έτσι έπαιξα στον “Πειρασμό” του Γρηγόρη Ξενόπουλου. Σκίσαμε και τελικά έμεινα 3 χρόνια στον Μουσούρη.

Ο Φίνος σας ξαναφώναξε;
Ποτέ. Όποιες ταινίες έκανα ήταν εκτός Φίνου.

Βλέποντας όμως τις ταινίες σας, διαπιστώνω ότι παίζατε όπου ναναι. Γιατί αυτό;
Γιατί δεν μ’ ενδιέφερε ο κινηματογράφος. Ίσως γιατί είχε πολύ παρασκήνιο και πολύ ίντριγκα, δεν ξέρω τι να πω. Στο θέατρο αισθανόμουν ότι είμαι στο σπίτι μου. Δεν μου άρεσε ο κόσμος του σινεμά. Έβλεπα στα γυρίσματα κάποιες ηθοποιούς να διαβάζουν το Ρομάντσο, την στιγμή που εγώ διάβαζα Ζαν Ζενέ στα Γαλλικά και Πίντερ στα Αγγλικά. Ήμουν εντελώς ξεκομμένη από το περιβάλλον…

Ναι αλλά απ’ την άλλη κάνατε “Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη”…
Για τα λεφτά. Όποιες ταινίες έκανα ήταν για τα χρήματα.

Και τα “Κόκκινα φανάρια”;
Και πάλι, να σου πω ότι στο θεατρικό έργο υπάρχουν δυο βασικοί γυναικείοι ρόλοι, αυτός που έπαιξε η Καρέζη και ο δικός μου. Στην ταινία λοιπόν – τον δικό μου τον “έσπασαν” στα δύο και δημιουργήσαν έξτρα ρόλο – τον οποίο έπαιξε η Χρονοπούλου. Μάλλον δεν θα ήθελε η Καρέζη άλλη γυναίκα με ισάξιο ρόλο με τον δικό της… τι να πω;

Στην προσωπική σας ζωή πως πήγαιναν τα πράγματα, με τον άντρα σας;
Χώρισα. Μετά από 20 χρόνια γάμου, καταλάβαμε ότι δεν πήγαινε άλλο.

Ξαναπαντρευτήκατε;
Όχι, απλά έκανα μια μακρόχρονη σχέση – 7 χρόνια – που ξέρεις τι λένε ε; Μετά από 7 χρόνια σχέση πρέπει να αποφασίσεις τις θα κάνεις. Και εμείς αποφασίσαμε να μην συνεχίσουμε…

Και αυτοεξοριστήκατε στο ΚΘΒΕ;
(γέλια).. ε, όχι και αυτοεξορίστηκα. Ίσως τα καλύτερα μου χρόνια στο θέατρο. Με φώναξαν για 2 σεζόν και έμεινα 13 χρόνια.

Πως κι’ αυτό;
Ξαφνικά με ήθελαν όλοι οι σκηνοθέτες. Ο Ευαγγελάτος, ο Μιχαηλίδης, ο Βολανάκης, ο Διαγόρας Χρονόπουλος, ο Ανδρέας Βουτσινάς με τον οποίο κάναμε πολλές παραστάσεις…

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας σκηνοθέτες;
Ο Κουν και ο Βουτσινάς…. Α! και ο Ροντήρης.

Από ηθοποιούς… ο Κατράκης να υποθέσω;
Ο Κατράκης ήταν σπουδαίος, αλλά και ο Χορν ήταν υπέροχος και λαμπερός.

Η Λαμπέτη σας άρεσε;
Μέγιστη. Σπάνια βγαίνουν στο θέατρο τέτοιες γυναίκες…

Από τις καινούργιες;
Υπάρχουν πολλές καλές, ξεχωρίζω όμως την Καραμπέτη και την Αμαλία Μουτούση. Σπουδαίες θεατρίνες.

Οι κολλητοί σας ηθοποιοί στο θέατρο ποιοι ήταν;
Δεν είχα κολλητούς στο θέατρο. Κάναμε φιλίες με τους συναδέλφους που παίζαμε σε κάποια παράσταση, αλλά μέχρι εκεί.

Μήπως τελικά εσείς ήσασταν περίεργη ή και λίγο σνομπ;
Δεν ξέρω, άλλοι πρέπει να μας το πουν αυτό, αλλά σίγουρα δεν έκανα τίποτα με σκοπό. Δεν ήμουν απόμακρη ή ακατάδεχτη ούτε από φύση ούτε από θέση. Συνεχώς προσπαθούσα να βελτιώνομαι στην δουλειά μου. Συνεχώς αναζητούσα έργα και ρόλους όχι λαμπερής πρωταγωνίστριας, αλλά έψαχνα για ηρωίδες με ψυχισμό από έναν άλλο κόσμο…

Πλούσια ζωή, πλούσια καριέρα, με προκλήσεις. Δεν έβγαλα συμπέρασμα από την κουβέντα μας αν υπάρχει κάποια πικρία, αλλά μάλλον όχι. Απλά αντιμετώπισε τα πράγματα με την δική της οπτική, με τα δικά της “θέλω”.  Μια ζωή που της έδωσε δύο γιους και τρία εγγόνια. 

Οι γιοι σας τι σας λένε; Παραπονιούνται που δεν σας χόρτασαν όταν ήταν μικροί;
Θα σου πω μια φράση μου μου έχει πει ο μεγάλος μου και θα καταλάβεις. Μου είπε λοιπόν: “Μαμά, μπορεί να είσαι η μητέρα μου, αλλά σε σένα εκτιμώ τον άνθρωπο. Αυτό αγαπώ σε σένα”.

Κυρία Λαδικού θα επιστρέφατε στο θέατρο αν σας το ζητούσαν;
Όχι. Δεν θέλω, δεν με γοητεύει πια…

Σας ευχαριστώ γι’ αυτήν την κουβεντούλα μας.
Κι εγώ ευχαριστώ και ελπίζω να συναντηθούμε κάποια στιγμή να σου πω και μερικά ακόμα μυστικά που δεν είπαμε. Ήταν ωραία πάντως η επικοινωνία μας έστω και τηλεφωνικά.

 Λεζάντες 

Το 1953 συμμετείχε στα καλλιστεία και κέρδισε τον τίτλο Β΄ σταρ Ελλάς, και στην φωτογραφία είναι στο Λονδίνο, όπου βγήκε Β΄ μις Κόσμος.

Σχεδόν 20 ετών, φωτογραφία των διεθνών πρακτορείων από την συμμετοχή της στα καλλιστεία στο Λονδίνο το 1953 

Με τον σύζυγο της και τους δύο γιους της 

Με τον Μάνο Κατράκη από τα “κόκκινα φανάρια” 

Με τον Άλκη Γιαννακά στο “Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη”