Αρχική > Πλανήτες > Ουρανός: Το μονοπάτι του Μυαλού

Θέλω να καθίσετε και να σκεφτείτε μία σημαντική εμπειρία που να αφορά τον πλανήτη Ουρανό.

Οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν κάποιο μεγάλο σοκ ή μία τεράστια αλλαγή κατά τη διάρκεια μιας διέλευσης του Ουρανού.

Οι περισσότεροι σχετίζουν τον Ουρανό με το απρόβλεπτο. Ο Ουρανός έχει να κάνει με οτιδήποτε το καινούριο, είναι συναρπαστικός, και είναι αυτός που ανακαλύπτει νέα μονοπάτια και νέες κατευθύνσεις. Ο Ουρανός υποτίθεται πως μας οδηγεί μέσα στο μέλλον.

Σκεφτείτε το όμως.

Εξαρτάται από το πόσο ασχολείστε με την αστρολογία κατά τη διάρκεια της διέλευσης του Ουρανού για να κρίνετε τις επιπτώσεις του, άρα τι συνέβη πραγματικά;

Ό, τι και να έγινε αργότερα και όπως και αν έπρεπε να το εκμεταλλευτείτε για να πάρετε τη σοφία του, ο Ουρανός είναι ο πρώτος που παίρνει κάτι μακριά από εμάς –ξαφνικά και απροσδόκητα. Πριν επικοινωνήσει το οτιδήποτε μαζί μας, είναι απόλυτα σοβαρός.

Βάλτε στο μυαλό σας πως είναι πολύ γρήγορος –δεν προλαβαίνουμε ούτε να τον δούμε να έρχεται –αλλά η πρώτη του προτεραιότητα είναι να μας αποσυνδέσει. Αλλά από τι;

Από τα συνηθισμένα, τις εγωιστικές πατέντες του εαυτού μας καθώς και από τους τρόπους που καταλαβαίνουμε τον κόσμο. Ο Ουρανός είναι ανυπόμονος.

Μας δείχνει το μέλλον με τον τρόπο που το βλέπει αυτός, έτσι πως τολμάμε να βυθιζόμαστε στο παρελθόν;

Η αποσύνδεση του Ουρανού μπορεί να είναι αδίστακτη.

Μερικές φορές είναι τόσο αιματηρός όπως η Γαλλική Επανάσταση και ακόμα περισσότερο. (Θυμηθείτε η γκιλοτίνα ανακαλύφθηκε όταν ανακαλύφθηκε ο Ουρανός).

Όταν όμως ο Ουρανός είναι ενεργός, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να βγάζει τη πρίζα. Θα μας πετάξει κάτω όσο γερά και αν κρατιόμαστε.

Όσο δεν είναι ενεργός, ο Ουρανός είναι ο πιο τρομακτικός από τους τρεις διαπροσωπικούς πλανήτες.

Ο Ουρανός σχετίζεται με ένα συγκεκριμένου είδους τραύμα στο χάρτη, και καταλήγει σε ένα προσωπικό μετατραυματικό ανάλογα με τη θέση του Ουρανού και είναι υπεύθυνος για την τραυματική αφαίρεσή του.

Αν δεν καταλάβουμε αυτό το κομμάτι του Ουρανού, η υπόλοιπη συμπεριφορά του δεν βγάζει νόημα.Ας πούμε πως ο Ουρανός βρίσκεται στον Ωροσκόπο σε ένα χάρτη. Αυτό το άτομο θα χαρακτηρίζεται ως διαφορετικό, πιο εξελιγμένο, ασυνήθιστο.

Ίσως επίσης έχει την τάση να παλέψει για ανθρωπιστικούς σκοπούς.

Κάτω από την επιφάνεια, ο λόγος για αυτή τη συμπεριφορά ίσως είναι η άρνηση του ατομικού «εγώ», που μπορεί να συμβεί επειδή (συνήθως σε μικρή ηλικία) αυτό το άτομο στερήθηκε την ατομική του ταυτότητα.

Έχουμε την επιλογή να συμμετάσχουμε στην επαναστατική «ομάδα» και να βρούμε μία ταυτότητα μέσα της ή να παραμείνουμε για πάντα αποδιοπομπαίοι τράγοι και ξένοι, εξορισμένοι από τη δική μας αίσθηση γνησιότητας στον κόσμο. Το ακανόνιστο πρότυπο του Ουρανού ενισχύει αυτή τη συμπεριφορά.

Η καλύτερη διαδρομή για τον Ουρανό είναι το Μονοπάτι του Μυαλού.

Ξεκινά ένα νέο επίπεδο συνειδητότητας καθώς αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις που μας απομακρύνουν από το «εγώ». Και οι τρεις εξωτερικοί πλανήτες μας δίνουν μαθήματα για το πώς να ξεφορτωθούμε το «εγώ».

Με τον Ουρανό, αυτό που ξεφορτωνόμαστε είναι τον μικρό κόσμο μας και το μικρό μυαλό μας. Αντιμετωπίζουμε την πρόκληση να επεκτείνουμε τον εαυτό μας.

Όπως θα σας έλεγε οποιοσδήποτε είχε επαφή Ερμή/Ουρανού, τη στιγμή που νομίζετε πως καταλαβαίνετε κάτι, ο Ουρανός θα κάνει ακόμα ένα βήμα και θα σας πάει ακόμα πιο μακριά.

Και οι τρεις εξωτερικοί πλανήτες προσπαθούν να μας απομακρύνουν από την πρωτογενή των πλανητών της χαμηλότερης οκτάβας.

Με τον Ουρανό, αποκοβόμαστε από την ικανότητά μας να δημιουργούμε επαφές. Απομακρύνει τη λογική διαδικασία του Ερμή και την αντικαθιστά με ξαφνικές αλλαγές της συνείδησης.

Ο Ερμής είναι ο λόγος που βγάζουμε νόημα από τις πληροφορίες που λαμβάνουμε.

Όταν ο Ουρανός βγάζει τη πρίζα και μας βομβαρδίζει με συμπαντικές αλήθειες πέρα από τα όριά μας, νιώθουμε πως περπατάμε σε ετοιμόρροπο έδαφος.

Μερικές φορές, ανάλογα με τη θέση του Ουρανού, γνωρίζουμε πράγματα, αλλά δεν ξέρουμε το λόγο. Και πάλι, η έλλειψη υποστήριξης των πεποιθήσεών μας, μας αφήνει σε ψηλά αλλά ασταθή επίπεδα.

Είτε ο Ερμής και ο Ουρανός σχετίζονται σε ένα χάρτη είτε όχι, ο Ερμής είναι αυτός που παλεύει με τις νέες πληροφορίες. Αν ο Ερμής έχει όψη με τον Ουρανό, ακόμα και μια δύσκολη, τότε είστε τυχεροί, καθώς ο Ερμής βρίσκεται στη γρήγορη διαδρομή για την σοφία του Ουρανού.

Η ταχύτητα του μυαλού που σχετίζεται με τον Ερμή/Ουρανό δεν είναι πάντα ευχάριστη σε πιο εύκολες όψεις –έχω δει προβλήματα και σε συνόδους και σε εξάγωνα, διότι ο Ερμής υπερφορτώνεται από τη ροή της ενέργειας του Ουρανού, και μπορεί να αποκοπεί πνευματικά από αυτόν.

Η πνευματική διαδικασία της δυνατής όψης Ερμή/Ουρανού μπορεί εύκολα να επηρεάσει το σώμα, συχνά με θέματα νεύρων και πνευματικής εξάντλησης.

Αν ο Ερμής δεν είναι έτοιμος να δεχτεί τη σοφία του Ουρανού, θα υπάρξουν δύσκολες συνέπειες.

Ο Ουρανός μας προτρέπει πάντα να αφεθούμε κάτι που ο Ερμής δεν είναι έτοιμος να κάνει καθώς παλεύει για να καταλάβει.

Όταν ο Ερμής μάθει πως μπορεί να κάνει επαφές μεγαλύτερων αποστάσεων, μεγαλύτερων από ότι υπέθεσε ποτέ, τότε ο αντίκτυπός του στη ζωή μας μεγαλώνει και μπορούμε να δημιουργήσουμε νέες ιδέες.

Όταν ο Ερμής απλώνει τα φτερά του, δεν είμαστε πια περιορισμένοι στη φυλακή της καθημερινής μας πραγματικότητας.

Καταλαβαίνουμε πως υπάρχουν νέα μέρη που πρέπει να κατακτηθούν, εκεί που κατοικούν οι Θεοί και δεν ισχύουν οι ανθρώπινοι κανόνες. Ο Ερμής μπορεί τώρα να μας βοηθήσει να τα καταφέρουμε.

Όσο επιτρέπουμε στον Ουρανό να μπαίνει μέσα μας, τόσο παραμερίζουμε την περιορισμένη κατανόησή μας, και αν ο Ερμής δουλεύει πάνω σε ισχυρές δονήσεις, ολόκληρος ο χάρτης μας λάμπει.

Συχνά σε έναν αστρολογικό χάρτη δεν δίνουμε μεγάλη σημασία στον Ερμή (εκτός αν είναι ανάδρομος και καταστρέφει τα σχέδιά μας), και είναι λυπητερό, επειδή χωρίς τον Ερμή δεν υπάρχει άλλος τρόπος να δώσουμε νόημα στις εμπειρίες μας.

Οι ιδέες μας για τη ζωή είναι που καθορίζουν πως θα εκμεταλλευτούμε αυτή τη ζωή.

Όταν ο Ερμής αναδειχθεί μέσα από τη μάχη του να κατανοήσει τον Ουρανό, τότε το εύρος και το πεδίο της ζωής μας γίνεται άπειρο.

Τότε μπορούμε να δούμε πως συνδεόμαστε με τα πάντα και με «το όλο» με έναν ιδιαίτερα προσωπικό και οικείο τρόπο. Η ατομικότητά μας δεν δημιουργείται πια από το «εγώ», αλλά από τον τρόπο που η ενέργεια του σύμπαντος ρέει και εκφράζει τον εαυτό της μέσα από την ατομική μας