Συχνά στη ζωή, ειδικά στις σχέσεις, ο φόβος του τέλους μπορεί να μας εμποδίζει από το να απολαύσουμε το παρόν. Αυτή η σκέψη που γλιστράει αθόρυβα στο μυαλό μας και μας υπενθυμίζει ότι “τίποτα δεν κρατά για πάντα” είναι σαν μια σκιά που συνοδεύει κάθε όμορφη στιγμή. Και κάπως έτσι, αντί να βυθιστούμε στην απόλαυση της στιγμής, αφήνουμε τον φόβο να μας αποσπάσει από την ευτυχία μας.
Το να μην απολαμβάνεις τις στιγμές με τον σύντροφό σου, επειδή σκέφτεσαι ότι κάποια στιγμή θα τελειώσουν, είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να σε παγιδεύει. Μπορεί να νιώθεις σαν να περνάς από τη ζωή σου σε “προστατευτική λειτουργία”, προσπαθώντας να μην δεθείς υπερβολικά, να μην αγαπήσεις πάρα πολύ, γιατί φοβάσαι ότι η απώλεια θα σε πονέσει. Όμως, αυτή η αντίσταση σε κρατάει πίσω, και ίσως στερεί από τη σχέση σου την ευκαιρία να ανθίσει.
Όταν σκέφτεσαι συνεχώς το τέλος, ο νους σου επικεντρώνεται στην ανασφάλεια, αντί στη χαρά του παρόντος. Αυτή η προσήλωση στο “τι θα γίνει αν τελειώσει;” δεν σου επιτρέπει να ζήσεις πλήρως τις όμορφες στιγμές που έχεις μπροστά σου. Και, δυστυχώς, πολλές φορές ο φόβος του τέλους μπορεί να γίνει αυτοεκπληρούμενη προφητεία — όταν φοβόμαστε τόσο πολύ το τέλος, χάνουμε την ευκαιρία να εμβαθύνουμε στη σχέση και, τελικά, ίσως αυτή όντως να τελειώσει επειδή δεν της δώσαμε την ευκαιρία να ανθίσει.
Σκέψου: πώς μπορείς να δώσεις αγάπη όταν είσαι πάντα στην άμυνα; Πώς μπορείς να βιώσεις αληθινά τον άλλον όταν ήδη προετοιμάζεις τον εαυτό σου για το “τέλος” που φοβάσαι; Όταν ζούμε με τον φόβο του τι θα συμβεί στο μέλλον, χάνουμε την ευκαιρία να χτίσουμε κάτι όμορφο στο τώρα.
Η αλήθεια είναι ότι ναι, τίποτα δεν είναι μόνιμο στη ζωή — και αυτή είναι η ομορφιά της. Οι στιγμές που ζούμε έχουν αξία ακριβώς γιατί είναι περαστικές. Όπως η άνοιξη φεύγει για να δώσει τη θέση της στο καλοκαίρι, έτσι και οι σχέσεις μας μπορεί να περάσουν από διάφορες φάσεις, ακόμα και να τελειώσουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να τις ζήσουμε με όλη μας την καρδιά όσο διαρκούν.
Κάθε σχέση, κάθε αγκαλιά, κάθε γέλιο είναι μια πολύτιμη στιγμή. Και αυτές οι στιγμές είναι οι θησαυροί που μένουν στη μνήμη μας, ακόμα κι αν κάποτε η σχέση αλλάξει ή τελειώσει. Το να δεχτείς την παροδικότητα των πραγμάτων δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποστασιοποιηθείς από τα συναισθήματά σου. Αντίθετα, σημαίνει ότι μαθαίνεις να ζεις το τώρα με απόλυτη παρουσία και αφοσίωση.
Για να ξεπεράσεις αυτόν τον φόβο του τέλους, χρειάζεται να κάνεις μια συνειδητή επιλογή να εμπιστευτείς. Εμπιστεύσου τον εαυτό σου και την ικανότητά σου να αντεπεξέλθεις σε ό,τι έρθει, είτε πρόκειται για χαρά, είτε για απώλεια. Εμπιστεύσου τον σύντροφό σου και τη σχέση σας, δίνοντάς της το χώρο και το χρόνο να αναπτυχθεί χωρίς να την περιορίζεις με τις σκέψεις για το μέλλον.
Η ευτυχία βρίσκεται στο εδώ και τώρα. Στις μικρές, καθημερινές στιγμές που δημιουργούν τη βάση για κάτι μεγαλύτερο. Όταν είσαι παρούσα στο παρόν και ζεις τις στιγμές σου με αγάπη και ευγνωμοσύνη, η σχέση σου μπορεί να εξελιχθεί χωρίς τον βάρος της ανασφάλειας.
Μια υγιής σχέση βασίζεται στην αγάπη χωρίς υπερβολικές προσδοκίες. Το να αγαπάς κάποιον για το ποιος είναι και για ό,τι μοιράζεστε τώρα, χωρίς να βασανίζεσαι για το μέλλον, είναι ένα δώρο για σένα και για τη σχέση σου. Το να ζεις με αυτόν τον τρόπο σημαίνει να είσαι ανοιχτή στις εκπλήξεις της ζωής, ακόμα και αν κάποιες φορές φέρνουν μαζί τους αλλαγές ή αποχωρισμούς.
Ο πόνος μπορεί να είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε τον φόβο του πόνου να μας εμποδίζει να ζήσουμε τη χαρά του παρόντος. Κάθε σχέση που ζούμε μας διδάσκει κάτι πολύτιμο, και το να προσπαθούμε να την ελέγξουμε ή να αποφύγουμε την πιθανότητα να πονέσουμε δεν μας προστατεύει· απλά μας κλέβει τη δυνατότητα να βιώσουμε το βάθος και την ομορφιά της αγάπης.
Είναι φυσιολογικό να φοβόμαστε το τέλος μιας σχέσης. Όμως, αν αφήσουμε αυτόν τον φόβο να μας κυριεύσει, χάνουμε την ευκαιρία να ζήσουμε τον πραγματικό πλούτο των στιγμών που μοιραζόμαστε με τους αγαπημένους μας. Η ζωή είναι γεμάτη με παροδικές στιγμές, αλλά αυτές οι στιγμές είναι που δίνουν νόημα και χρώμα στην ύπαρξή μας.
Μάθε να ζεις το παρόν, να απολαμβάνεις τη στιγμή χωρίς να φοβάσαι τι θα φέρει το αύριο. Άφησε την καρδιά σου να αφεθεί στην αγάπη, ακόμη κι αν το τέλος κάποτε έρθει. Γιατί, στην τελική, η αγάπη δεν μετριέται από τη διάρκεια της σχέσης, αλλά από την αλήθεια και την ένταση με την οποία την ζήσαμε.