Ο χωρισμός είναι μια εμπειρία που μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας, τις σχέσεις και τη ζωή γενικότερα. Είναι σαν να αποσύρεσαι από έναν κόσμο που είχες συνηθίσει, και ξαφνικά βρίσκεσαι σε μια πραγματικότητα που μοιάζει ξένη και άδεια. Εκείνη η αίσθηση κενού που δημιουργείται, μπορεί να σου κλέψει την όρεξη να ανοιχτείς ξανά. Πολλοί άνθρωποι μετά από έναν χωρισμό νιώθουν ότι δεν έχουν καμία επιθυμία να γνωρίσουν κάτι νέο ή να μπουν σε μια άλλη σχέση.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι ασυνήθιστη, και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι κάτι «πάει στραβά» με εσένα. Αντιθέτως, είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθάνεσαι έτσι. Όταν τελειώνει μια σχέση, τελειώνει ένα κομμάτι της ζωής σου στο οποίο είχες επενδύσει συναίσθημα, χρόνο και ενέργεια. Ο χωρισμός φέρνει μαζί του θλίψη, απογοήτευση και την αίσθηση της απώλειας. Αυτό μπορεί να σε οδηγήσει στο να κλειστείς στον εαυτό σου, να προστατευτείς από τον πόνο και να αποφύγεις να επενδύσεις ξανά συναισθηματικά.

Ο χωρισμός και η επούλωση των πληγών

Μετά από έναν χωρισμό, πολλοί βρίσκουν τον εαυτό τους να αγωνίζεται να ξαναβρεί την ισορροπία του. Δεν είναι εύκολο να αποδεχτείς ότι μια σχέση που πίστευες ότι θα διαρκέσει, έφτασε στο τέλος της. Ο πόνος αυτός μπορεί να κάνει οποιαδήποτε νέα προοπτική φαντάζει δύσκολη και ανεπιθύμητη. Ίσως νιώθεις κουρασμένος από τα συναισθηματικά ανεβοκατεβάσματα, ή να φοβάσαι ότι αν ανοίξεις ξανά την καρδιά σου, μπορεί να πληγωθείς πάλι.

Είναι σαν να βάζεις ένα προστατευτικό τοίχος γύρω από τον εαυτό σου, με την ελπίδα ότι αυτό θα σε προστατέψει από τον πόνο. Όμως, αυτό το τοίχος, όσο χρήσιμο κι αν είναι στην αρχή, μακροπρόθεσμα σε κρατάει μακριά από τη ζωή και τις νέες ευκαιρίες. Ακόμα και αν νιώθεις ότι δεν έχεις όρεξη να γνωρίσεις κάτι νέο, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η φάση θα διαρκέσει για πάντα. Είναι μια αντίδραση στην πληγή που χρειάζεται χρόνο για να επουλωθεί.

Η ανάγκη να αφεθείς στη διαδικασία της επούλωσης

Μέσα σε όλο αυτό το συναισθηματικό χάος, υπάρχει μια βαθύτερη ανάγκη να αφεθείς στη διαδικασία της επούλωσης. Όχι, δεν χρειάζεται να πιέσεις τον εαυτό σου να προχωρήσει γρήγορα. Δεν χρειάζεται να αναγκάσεις την καρδιά σου να ερωτευτεί ξανά πριν νιώσει έτοιμη. Το σημαντικό είναι να δώσεις στον εαυτό σου το χρόνο που χρειάζεται για να βρει ξανά τη γαλήνη του. Χρειάζεται να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς τα συναισθήματά σου. Η θλίψη, η απογοήτευση, ακόμη και η αδιαφορία για νέες σχέσεις, είναι όλα μέρος της διαδικασίας.

Δεν υπάρχει «σωστός» χρόνος για να προχωρήσεις. Δεν υπάρχει πίεση να βιαστείς να γνωρίσεις κάποιον νέο. Αλλά σιγά σιγά, καθώς ο χρόνος περνάει και αρχίζεις να φροντίζεις τον εαυτό σου, θα αρχίσεις να βλέπεις τον κόσμο με νέα μάτια. Ίσως μια μέρα ξυπνήσεις και η σκέψη του να γνωρίσεις κάποιον νέο δεν θα φαίνεται πια τόσο βαριά.

Η επιστροφή στην αυτοεκτίμηση και τη χαρά

Το πρώτο βήμα για να ξαναβρείς την όρεξή σου για νέες γνωριμίες είναι να ξαναβρείς την αγάπη για τον εαυτό σου. Ο χωρισμός πολλές φορές ρίχνει την αυτοεκτίμησή μας. Αρχίζουμε να αμφιβάλλουμε για το ποιοι είμαστε και για το τι αξίζουμε. Είναι λοιπόν σημαντικό να θυμηθείς ποιος είσαι πέρα από τη σχέση που τέλειωσε. Ποια είναι τα πάθη σου, τι σε γεμίζει, τι σου δίνει χαρά.

Όταν αρχίσεις να ανακαλύπτεις ξανά αυτές τις πλευρές του εαυτού σου, η όρεξη για τη ζωή θα επανέλθει σιγά σιγά. Κι όταν αυτό συμβεί, η σκέψη του να γνωρίσεις κάποιον νέο δεν θα φαίνεται πλέον σαν ένα ακατόρθωτο βήμα, αλλά σαν κάτι φυσικό που θα προκύψει από την αγάπη και τη φροντίδα που θα έχεις δείξει στον εαυτό σου.

Δεν υπάρχει λόγος να πιέσεις τον εαυτό σου να προχωρήσει προτού νιώσει έτοιμος. Ο πόνος του χωρισμού χρειάζεται χρόνο για να επουλωθεί, και η αδιαφορία για νέες γνωριμίες είναι μέρος αυτής της διαδικασίας. Δώσε στον εαυτό σου το δικαίωμα να ανακάμψει και να ξαναβρεί την ισορροπία του. Όταν είσαι έτοιμος, η ζωή θα σε καλέσει ξανά να ανοιχτείς σε νέες εμπειρίες. Και τότε, ίσως ανακαλύψεις πως η όρεξη για αγάπη δεν χάνεται ποτέ, απλώς χρειάζεται λίγο χρόνο για να ξαναβγεί στην επιφάνεια.